tag:blogger.com,1999:blog-39493898616385724582024-03-25T07:07:20.218-07:00Paraules des de SolsonaMad Griffhttp://www.blogger.com/profile/05620561107590211119noreply@blogger.comBlogger618125tag:blogger.com,1999:blog-3949389861638572458.post-60762211878458684752024-03-24T01:55:00.000-07:002024-03-24T01:55:20.219-07:00 Elena Zendrera i Conxa Pérez Collado<p><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12pt;">Aquest
passat Nadal una bona amiga, coneixent-me els gustos, m’ha regalat
un calendari fantàstic creat per l’artista visual i llibretera,
amant de la literatura i feminista Elena Zendrera. La foto de la
portada és una màquina d’escriure de les antigues amb unes flames
blanques damunt les tecles. Com a títol, a part de Calendari 2024,
hi diu: Lletraferides-dis-ts (adj.) pl. 1. Es diu d’aquelles
persones que senten una passió extrema per la literatura.</span></p>
<h1 class="western" style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"> Si
en hi ha de persones amb aquesta passió! I especialment dones;
perquè de tothom és sabut que les dones són les que més
consumeixen literatura. I si no, passeu pels clubs de lectura a veure
quants homes hi podeu trobar. O aneu als teatres, als cinemes, a les
llibreries...</span></span></h1>
<h1 class="western" style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"> El
calendari és preciós i per a cada més hi ha una dona a la que
Zendrera vol retre homenatge per haver utilitzat les paraules per
crear discursos transformadors i alliberadors. De les dotze, poques
són àmpliament conegudes.</span></span></h1>
<h1 class="western"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Avui,
us vull parlar d’una d’elles: de la Conxa Pérez Collado. Nascuda
a Barcelona el 1915. A ella, li fa l’honor de protagonitzar el mes
de març, el </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">dia</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
8, </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">tan</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
important per a les dones: el dia Internacional de la Dona. Ens diu
Zendrera que l’ha volgut destacar per les seves conviccions i i per
la seva capacitat per dedicar-se amb cos i ànima a transformar la
realitat que l’envoltava.</span></span></span></h1>
<h1 class="western"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">La
Conxa va néixer al barri de Les Corts de Barcelona, en el si d’una
família obrera de tendència anarquista. </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">De
ben jove s'incorporà a la lluita obrera i, seguint els ideals
anarquistes, es va sindicar i militar a la </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">CNT,</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">en
el</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
sector de les </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">arts
gràfiques</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">,
on treballava. </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">I
des de la militància va passar a</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
implicar-</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">se</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
activament en diferents </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Ateneus
Llibertaris</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
de l'èpoc</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">a,
com el</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
Faros. </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">També
formà part </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">de
les Joventuts Llibertàries i de diferents grups de la </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">FAI</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">.
</span></span></span>
</h1>
<h1 class="western"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> El
</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">1935,
després d’haver participat en diferents vagues revolucionàries i
haver patit presó </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">fou
una de les membres fundadores de </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><i><span style="font-weight: normal;">l'Ateneu
racionalista Humanitat</span></i></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
de Les Corts i de l'</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><i><span style="font-weight: normal;">Escola
autogestionària </span></i></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><i><span style="font-weight: normal;">Eliseu
Reclús</span></i></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
amb els coneguts </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">germans
Carrasquer, </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">on
</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">participà
en xerrades sobre educació sexual femenina.</span></span></span></h1>
<h1 class="western"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">L</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">luit</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">à</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
per aturar la sublevació feixista del 36 a Barcelona i va </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">marxar</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
al front d’Aragó com a miliciana. Va participar en els atacs de
Belchite i Álmudévar. Més tard, a la rereguarda, va dirigir una
fàbrica de cosmètica que havia estat col·lectivitzada i
transformada en fabrica de munició anomenada «</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><i><span style="font-weight: normal;">Del
pintallavis a la bala</span></i></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">».
</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Va
marxar a l’exili i va suportar diferents camps de concentració. Va
tornar el 1942 amb un fill de pocs mesos. Va obrir una parada al
mercat de Sant Antoni i amb el seu company, continuà l’activisme
antifeixista. El 1999 entrà a formar part del Grup de Dones del 36,
on va conèixer </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">la
</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">seva</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
fundadora</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
Llum Ventura. </span></span></span>
</h1>
<h1 class="western"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> I
és que gràcies a ella i a dones lluitadores antifeixistes com ella,
</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">que
han </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">recorre</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">gut</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
escoles i instituts de Catalunya, s’ha pogut recuperar força part
de la nostra memòria històrica. </span></span></span>
</h1>
<p align="justify" class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<br />
<br />
</p>Mad Griffhttp://www.blogger.com/profile/05620561107590211119noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3949389861638572458.post-71672502020826495632024-03-17T01:16:00.000-07:002024-03-17T01:16:39.233-07:00 El son i la mala sort femenina<p><span style="font-size: 12pt;">Que hàgim de tenir mala sort
en tantes situacions de la vida és una injustícia biològica i
moral. Per què, pel fet d’haver d’escarrassar-se més, les
dones, a sobre, han de patir penalitzacions? Perquè portar criatures
al món, que ja de per si és un esforç ingent, dolorós, fatigós,
a vegades fins i tot cruel... a sobre, ha de deixar-les dormint menys
i malament?</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> Està mal pensat el cos
femení. Els homes, a sobre de no haver de parir, poden dormir,
estadísticament, molt millor.</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> Però, ves a passar-li
comptes a l’evolució!</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> Una enquesta recent de la
Fundació Nacional del Son va fer palès que les dones tenen més
dificultats per quedar-se adormides. Aquest problema ja pot
presentar-se’ls des de la pubertat. Segons els especialistes,
aquesta maledicció pot tenir causes biològiques, psicològiques i
socials.</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> Fiona Baker, directora del
Programa de Recerca del Son a Califòrnia, afirma que els canvis
hormonals femenins, a partir de la menstruació, solen provocar
ansietat i depressió. </span>
</p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> La depressió tendeix a
disminuir la quantitat de son i l’ansietat tendeix a interrompre'l.
Les dones tenen el doble de possibilitat que els homes de patir tant
ansietat com depressió.</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> I de la regla a l’embaràs.
Aquest sol provocar nàusees, micció excessiva, còlics, excés de
sensibilitat als pits, incomoditat generalitzada... I tot plegat,
segueix alterant negativament el son.</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> Segons Shelby Harris,
neuròloga de l’Escola de Medicina Albert Einstein de Nova York,
tenir criatures també altera el son perquè fa que el cervell
transiti per un estat d’hipervigilància i capacitat de resposta al
nadó que dificulta enormement poder dormir bé i de forma regular. A
vegades, costa molt recuperar el son o no s’arriba a recuperar mai
més. Només a partir que la criatura aprèn a dormir la nit sencera,
algunes dones poden tornar a agafar el ritme anterior del son (que ja
havia quedat malmès abans per l’embaràs).</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> Si passem a la menopausa, un
80% de les dones comencen a tenir fogots durant els anys anteriors
(uns quatre) i els posteriors (que a vegades ni se saben...). Aquests
fogots, doncs, poden alterar el son durant força anys. A més, les
dones postmenopàusiques tenen més risc de desenvolupar apnees degut
a l’augment de pes, a l’envelliment i a la pèrdua del to
muscular. I l’apnea interromp el son.</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> Una altra desavantatge
femenina és la síndrome de les cames inquietes. El neguit i el
dolor que generen poden despertar la dona constantment. I amb mal.</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> I si tot això no fos prou,
segons el doctor Estivill, així com al home tenir relacions sexuals
abans de dormir li accelera el procés del descans, a la dona li
produeix l’efecte contrari perquè roman més estona estimulada i
li costa més relaxar-se.</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> I és que no s’entén la
injustícia biològica: si les dones ja han de parir, per què als
homes no els ha tocat, per exemple, la hipervigilància nocturna dels
nadons, al menys durant alguns anys? I, ja posats a demanar, per què
no rebaixar una mica tantes desavantatges femenines?</span></p>
<p align="justify" class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<br />
<br />
</p>Mad Griffhttp://www.blogger.com/profile/05620561107590211119noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3949389861638572458.post-85845164011266407632024-03-12T02:36:00.000-07:002024-03-12T02:36:30.102-07:00Tràfic de dones i nenes<p><span style="font-size: 12pt;">El
tràfic de dones és </span><span style="font-size: 12pt;">una</span><span style="font-size: 12pt;">
modalitat del </span><span style="font-size: 12pt;">tràfic
de persones;</span><span style="font-size: 12pt;">
és il·legal però </span><span style="font-size: 12pt;">és</span><span style="font-size: 12pt;">
el més lucratiu dels negocis </span><span style="font-size: 12pt;">i
el</span><span style="font-size: 12pt;">
més practic</span><span style="font-size: 12pt;">at
</span><span style="font-size: 12pt;">al
món. </span><span style="font-size: 12pt;">Mou
uns</span><span style="font-size: 12pt;">
32 mil milions de dòlars </span><span style="font-size: 12pt;">per
any. Té diferents versions: reclutament, transport, transferència o
allotjament de dones utilitzant amenaces, ús de força, formes de
coacció i abús d'autoritat sobre dones vulnerables per a fins
d'explotació. En total, hi ha unes 500.000 persones traficades des
de països pobres per any. I s'estima que el 98% d’</span><span style="font-size: 12pt;">aquestes</span><span style="font-size: 12pt;">
víctimes a tot el món són dones.</span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Aquest
tipus d’explotació té grans guanys econòmics </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">però</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
baixos riscos </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">penals</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">.
</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Perquè
aquestes dones entren als països de destí amb visats turístics i
l’explotació queda camuflada per activitats legals com agències
de models, mainaderes, cambreres... </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Quan</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
el seu veritable destí és l’explotació sexual. </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Solen
treballar entre </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">deu</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
i </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">tretze</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
hores </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">per
dia</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">.
No poden rebutjar clients i, per aguantar-ho, les sotmeten a l’ús
abusiu de drogues i alcohol. </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Així
també perden la consciencia de l’abús </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">i</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">n</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">omés
solen admetre que han estat enganyades. </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Aquesta
explotació les exposa a tot tipus de malalties</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
de transmissió sexual </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">i</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">solen
patir atacs físics per part dels seus proxenetes als qui han de
donar tots els diners guanyats per saldar un imaginari deute contret.
</span></span></span>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">M</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">oltes
d’aquestes dones, ara, estan patint una nova forma d'explotació:
la revenda. Les tenen durant un petit període, menys de vint-i-vuit
dies, en un establiment de prostitució i, de seguida, són revenudes
a altres establiments per captar nous clients. </span></span></span>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">L'Associació
per a la Prevenció i Reinserció de la Dona Prostituïda alerta que
el Brasil és actualment el país amb major nombre de dones
traficades per a fins sexuals de Sud-amèrica. </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">En
total, s’han comptabilitzat</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
110 rutes nacionals i 131 rutes internacionals. </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">D’aquestes,
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">32
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">són
e</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">spany</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">oles.</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span></span>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> Si
això no fos un delicte prou </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">execrable</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">,
sempre</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
hi ha un</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
pitjor encara més esgarrifós. Aquest estiu vam poder saber d’un</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">s
pares romanesos</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
que havi</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">en</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
venut la seva filla de dotze anys </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">a
una altra família per casar-la i mantenir relacions sexuals amb el
seu fill també menor d’edat. La xifra pagada no s’ha pogut
saber. El cas és que la nena va ser separada de la seva família
biològica i portada, des d’Alemanya a Sevilla. No hi havia estat
mai, no coneixia ningú ni tampoc l’idioma. </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">D</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">esprés
de </span></span></span><strong><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">fer-li
la prova del mocador per determinar si era verge</span></span></span></strong><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">,
van obligar-la a mantenir relacions sexuals completes amb el fill. </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">La
seva família venedora va donar plens poders a la compradora. I la
nena va romandre a la nova casa sense escolaritzar i amb funcions de
servitud. No</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
tenia telèfon mòbil i només sortia de casa acompanyada pel </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">marit
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">o
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">amb
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">la
seva família. </span></span></span>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">I
és que el món on vivim, de tan esgarrifós, malalt, degenerat,
malvat ... que és, causa vòmit psicològic només de pensar-hi. Fa
venir ganes de desaparèixer-ne i de no engendrar mai més cap dona.
D’on surt</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">en</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
un pare i una mare que vulguin tan </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">de
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">mal
a una filla seva? Inimaginable! </span></span></span>
</p>Mad Griffhttp://www.blogger.com/profile/05620561107590211119noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3949389861638572458.post-47375090318481380312024-03-03T00:26:00.000-08:002024-03-03T00:26:34.454-08:00 Vicerector de la UB i presumpte assetjador sexual<p><span style="font-size: 12pt;">Ser medalla d’or de la
Generalitat de Catalunya, haver tingut l’oportunitat d’una bona
formació acadèmica i haver-hi dedicat vida i esforços, no ofereix
cap garantia per no convertir-se en un mal ànima. I tot allò que
havia de ser favorable per poder portar una vida amb valors </span><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12pt;">―</span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">ja
que no quasi exemplar </span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">per</span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">
dedicar-se a la docència</span><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12pt;">―</span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">,
se’n va en orris per culpa del descontrol sexual. Què hi tenen
aquesta mena d’homes </span><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12pt;">―</span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">que
n’hi ha tants i arreu</span><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12pt;">―</span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">,
al cap i </span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">al</span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">...
que els fa perdre l’oremus, la dignitat, la credibilitat, la
professionalitat... </span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">i</span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">
els </span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">deixa arran de les bèsties?
</span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">Doncs </span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">un
desig </span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">sexual</span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">
descontrolat, </span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">una prepotència
</span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">immensa</span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">
i un masclisme </span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">desorbitat.</span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">Jordi
Matas </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">i</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">
Dalmases</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"> és professor
universitari i catedràtic de </span><span style="font-family: Arial, serif;">Ciència
Política de la Universitat de Barcelona. </span><span style="font-family: Arial, serif;">Ha
tingut molts i importants càrrecs que sembla, no li han servit per a
res. Bé, per treballar </span><span style="font-family: Arial, serif;">i cobrar...</span><span style="font-family: Arial, serif;">
no per ser </span><span style="font-family: Arial, serif;">una</span><span style="font-family: Arial, serif;">
persona </span><span style="font-family: Arial, serif;">respectable</span><span style="font-family: Arial, serif;">.</span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif;"> </span><span style="font-family: Arial, serif;">Ara,
la seva foto ha voltat per tots els mitjans i molta gent el poden
reconèixer pel carrer i identificar-lo com a assetjador sexual. I el
que engendra no és llàstima ni compassió ni pena sinó ràbia,
menyspreu i repugnància. Perquè tenint-ho tot a favor, pe</span><span style="font-family: Arial, serif;">l</span><span style="font-family: Arial, serif;">
</span><span style="font-family: Arial, serif;">desi</span><span style="font-family: Arial, serif;">g
sexual d’una</span><span style="font-family: Arial, serif;"> </span><span style="font-family: Arial, serif;">dona,
ha llençat tots els mèrits i reconeixements, aigües avall. </span>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif;"> </span><span style="font-family: Arial, serif;">El
</span><span style="font-family: Arial, serif;">2017,</span><span style="font-family: Arial, serif;">
Matas </span><span style="font-family: Arial, serif;">ja</span><span style="font-family: Arial, serif;">
havia estat acusat per una alumna </span><span style="font-family: Arial, serif;">a
la que havia</span><span style="font-family: Arial, serif;"> enviat </span><span style="font-family: Arial, serif;">uns
missatges sexuals </span><span style="font-family: Arial, serif;">molt pujats de to
</span><span style="font-family: Arial, serif;">en els que li explicava dos somnis
eròtics que havia tingut amb ella. També la perseguia per la
facultat.</span><span style="font-family: Arial, serif;"> </span><span style="font-family: Arial, serif;">Fins
i tot, uns companys van declarar que havien hagut d’ajudar-l</span><span style="font-family: Arial, serif;">a</span><span style="font-family: Arial, serif;">
a a sortir per una finestra perquè </span><span style="font-family: Arial, serif;">ell</span><span style="font-family: Arial, serif;">
no pogués trobar-la. </span><span style="font-family: Arial, serif;">E</span><span style="font-family: Arial, serif;">l</span><span style="font-family: Arial, serif;">
cas, després de les manifestacions dels alumnes, va ser reportat a
la Unitat d’Igualtat de la UB. Però una comissió de tres homes va
arxivar la denúncia. A finals de 2020, el rector, Joan Guàrdia el
va incorporar a la seva candidatura. Hi van haver protestes i el va
retirar; però poc temps després va tornar a incorporar-l</span><span style="font-family: Arial, serif;">o</span><span style="font-family: Arial, serif;">.
</span>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif;"> La
Universitat segueix rentant-se’n les mans. </span><span style="font-family: Arial, serif;">Fins
i tot quan més de cent professors han sol·licitat la seva suspensió
cautelar. I s’excusa dient que no poden canviar d’idea perquè
seria no acceptar la decisió anterior que, estranyament, el va fer
innocent. Per què no se l’ha apartat </span><span style="font-family: Arial, sans-serif;">―</span><span style="font-family: Arial, serif;">com
a mínim</span><span style="font-family: Arial, sans-serif;">―</span><span style="font-family: Arial, serif;">,
</span><span style="font-family: Arial, serif;">de la seva</span><span style="font-family: Arial, serif;">
</span><span style="font-family: Arial, serif;">tasca</span><span style="font-family: Arial, serif;">
docent? Per què importa més l’honorabilitat deshonrada d’un
professor </span><span style="font-family: Arial, serif;">( o de qualsevol altre
tipus de </span><span style="font-family: Arial, serif;">professó</span><span style="font-family: Arial, serif;">)</span><span style="font-family: Arial, serif;">
que el patiment físic i psicològic de dones adolescents o adultes?</span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif;"> </span><span style="font-family: Arial, serif;">L</span><span style="font-family: Arial, serif;">a
resposta </span><span style="font-family: Arial, serif;">é</span><span style="font-family: Arial, serif;">s
aquesta: a ningú no li importa </span><span style="font-family: Arial, serif;">ni
poc ni gens</span><span style="font-family: Arial, serif;"> el mal que sofreixen les
dones. Perquè tot i els protocols o les aparents lleis, elles
segueixen sofrint. </span><span style="font-family: Arial, serif;">Per tant, la UB
encobreix, maliciosament, l’assetjador.</span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif;"> A</span><span style="font-family: Arial, serif;">ra
</span><span style="font-family: Arial, serif;">ha </span><span style="font-family: Arial, serif;">estat
ell qui</span><span style="font-family: Arial, serif;"> ha dimitit «per poder
</span><span style="font-family: Arial, serif;">emprendre, sense limitacions
institucionals,</span><span style="font-family: Arial, serif;"> </span><span style="font-family: Arial, serif;">les
accions legals oportunes per defensar la seva honorabilitat» Quina? </span>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">I
és que si </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">algú
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">no
vol que </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">es
parli d’ell com a assetjador sexual, el millor és </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">que
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">no
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">en
sigui. </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">I
s</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">i
l’instint </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">l’</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">arrossega,
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">que
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">es</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">contr</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">o</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">l</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">i</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">.
</span></span></span>
</p>Mad Griffhttp://www.blogger.com/profile/05620561107590211119noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3949389861638572458.post-90886262151874494332024-02-25T02:11:00.000-08:002024-02-25T02:11:06.916-08:00 Camille Claudel, si l’haguessin estimada...<p><span style="font-size: 12pt;">De tortes o de mortes, a les
dones sempre els toca mala sort. I quan una dona pot escapar-se del
patriarcat, llavors és la mare qui no la vol. I això va passar-li a
la pobre Camille. Nascuda el 1864 en una família benestant, va tenir
la desgràcia de néixer primer que el seu germà. Tota la família
esperava un hereu i no els va agradar gens la seva arribada; la mare
va quedar tan desil·lusionada que mai més no va voler saber d’ella
excepte per tractar-la malament. Va tenir una infantesa molt
solitària rebutjada pels seus dos germans, Louise i Paul i per la
seva mare. Des de ben petita es distreia fent figuretes amb fang.
Solia fer al seu germà i a la seva serventa Helene.</span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Com
expliquen en Peyu i en Jair al seu programa el Búnquer, l</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">a
mare n</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">i
tan sols</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
volia </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">escolaritzar-la.
Afortunadament,</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
el pare </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">es
va encarregar de la seva educació i, anys més tard,</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
en veure-li les habilitats per a l’escultura, va decidir ajudar-la.
</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Q</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">uan
la família va traslladara-</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">se
a</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
París, el 1882, va matricular-la a l’Acadèmia Colarossi. Hi va
destacar molt ràpid i el 1883 va ser</span></span> acceptada per
Paul Dubois, a l'Escola Nacional de Belles Arts, quan ell n’era el
director.</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"> I
si la pobra Camille encara no havia passat prou penúries amb la seva
família, aquí tindrà la sort i la desgràcia de conèixer August
Rodin. Un any més tard, va començar a treballar al seu taller. Era
una artista però també va posar per a Rodin, inspirant-li obres com
la <i>Danaïde</i> o <i>Fugit amor</i>. A més, va <span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">col·labora</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">r</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
en la realització d’</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">algunes
d</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">e
les figures </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">―</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">que
es belluguen amb moviments desesperats per evitar l’ofec que
produeix la mort</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">―</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">,
</span></span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">de
la </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">seva</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
monumental </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">obra
</span></span><span style="font-size: small;"><i><span style="font-weight: normal;">Les
portes de l'infern</span></i></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">.
</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Amb
tot,</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">l</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">a
Viquipèdia </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">omet</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
aquesta informació. </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">A</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
obra de Rodin, ella no hi consta per a res. </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">L’obra
de Camille, tot i seguir el seu mestre, té el seu toc personal. I
per això, Octave Mirbeau, escriptor francès reputat i temut, va
proclamar el seu geni.</span></span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> Entre
</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Rodin
i ella</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
es va crear una relació de col·laboració i enfrontament que va
enriquir-los mútuament. </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">També
v</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">an
ser amants i companys,</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">s</span></span></span>ovintejant
plegats els ambients artístics del París de l'època. Però la
relació <span style="font-family: Arial, sans-serif;">―</span><span style="font-family: Arial, serif;">amb
contínues crisis</span><span style="font-family: Arial, sans-serif;">―</span><span style="font-family: Arial, serif;">,
era molt conflictiva. Rodin estava unit sentimentalment a una altra
dona a la que no volia deixar per Camille. </span><span style="font-family: Arial, serif;">Aquesta
situació </span><span style="font-family: Arial, serif;">li </span><span style="font-family: Arial, serif;">va
inspirar una de les seves obres més famoses: </span><span style="font-family: Arial, serif;"><i>L'âge
mûr. </i></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">Ella
està representada agenollada i suplicant a Rodin qui li dona
l’esquena mentre una dona </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">―
</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">mig
àngel mig bruixa</span></span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">―</span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">,
se l'enduu. </span></span></span></span>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">El
1905 va fer la seva última gran exposició. Després </span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">se
li</span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
van agreujar les crisis nervioses i va destruir la seva obra. El
1913, set dies després de la mort del seu pare, la família va
ingressar-la en un manicomi. Malgrat la recuperació i els precs al
germà, mai no </span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">van
permetre-li sortir. </span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">S</span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">’hi
va morir </span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">al
cap de trenta anys</span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">.</span></span></span></span></p>
<p class="western" style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"> I
és que si Camille, tot i ser ser dona, s’hagués pogut sentir
estimada, la seva obra i el reconeixement que es mereixia, l’haurien
salvat de ser tan anònima.</span></span></p>Mad Griffhttp://www.blogger.com/profile/05620561107590211119noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3949389861638572458.post-91942810850022824272024-02-17T03:34:00.000-08:002024-02-17T03:34:11.388-08:00És pitjor ser soltera que solter<p> Sempre
ha estat pitjor ser dona que home. Amb tot, moltes dones tornarien a
escollir ser dona. Perquè tot i les clares desavantatges, té un
punt de fortalesa personal <span style="font-family: Arial, sans-serif;">―</span><span style="font-family: Arial, serif;">engendrada
per a la supervivència</span><span style="font-family: Arial, sans-serif;">―</span><span style="font-family: Arial, serif;">,
que empodera a nivell personal.</span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">Per
a N</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">úria
Viladomat,</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"> autora del llibre
</span><span style="font-family: Arial, serif;"><i>S</i></span><span style="color: black;"><span style="font-family: Arial, serif;"><i><span style="font-weight: normal;">olteres
i encantades, </span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">l</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">a
solteria hauria de ser un estat més del cicle vital, com viure en
parella. </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">I
</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">que
</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">moltes
relacions de parella </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">―</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">perpetuades
en molts casos per por a la soledat, o per qüestions econòmiques</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">―</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">,
</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">acaben
sent </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">molt</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
tòxiques.</span></span></span></span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Però,
s</span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;">er soltera té
molts més paranys que ser solter. </span><span style="font-family: Arial, serif;">Com
ens diu</span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">
Sílvia Catalan, psicòloga especialitzada en sexualitats i
relacions,</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">
«ningú no vol ser la boja dels gats o la Patty i la Selma» (les
bessones solteres germanes d’Homer Simpson). </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">La
solteria està estigmatitzada, però molt més en el cas de les
dones. S</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">embla
que encara </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">n’</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">hi
ha moltes </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">que</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">
fan servir la parella per validar-se socialment. </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">E</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">s
refereix a aquelles que no se senten prou empoderades </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">i
necessiten</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">
definir-se com </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">a
dones</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">d’</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">algú
</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">altre</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">.
</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">I
a</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">ixò,
a</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">fecta
l’autoestima i</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">les
</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">deixa
en una inferioritat molt gran de condicions.</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">A
les comunitats on encara quasi tothom es coneix, sol passar que hi ha
dones que </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">encara</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-weight: normal;">
són presentades com l’esposa del marit. Doncs jo, si parlo de Paul
Auster, sempre dic que és el marit de </span></span><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Siri
Hustvedt. </span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">P</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">otser
</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">ella</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
no sigui tan </span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">re</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">conegu</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">da
com ell, però</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
és tant o més bona escriptora que ell. I molt feminista. </span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Llegiu-la!</span></span></span></span></em></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">En
el cas de les dones, el fet de tenir parella s’interpreta com un
valor important basat en la capacitat de crear vincles afectius i
sostenir-los en el temps. En canvi, en el cas dels homes, els valida
la conquesta sexual; com més, millor. El solter d’or es percep com
intel·ligent perquè pot estar amb moltes dones sense comprometre’s
amb cap. </span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Per
sort, moltes dones ja defugen aquesta percepció!</span></span></span></span></em></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Les
solteres </span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">o
dones soles perquè volen</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">,
a més, tenen un</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">a</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
gran pressió social. </span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Cap
</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">als
trenta, </span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">ja
se les considera</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
com a ineptes per a la maternitat. </span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">L</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">es
estadístiques, </span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">però,</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
ens </span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">diuen
</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">que
el nombre de mares solteres està creixent molt adequadament. </span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">E</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">n
canvi, e</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">ls
homes sols no pateixen aquesta pressió perquè poden ser pares fins
cap als cinq</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">uanta.
</span></span></span></span></em>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Afortunadament,
cada vegada hi ha més dones que tenen molt clar que no necessiten
ningú per sentir-se persones completes. </span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">I
no creuen en l’anomenada amatonorma (que identifica felicitat amb
una relació única).</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Segons
Catalan, els heterobàsics (els homes que segueixen els rols de
gènere i sexe establerts per la seva condició d’homes
heterosexuals), es queixen que les dones són cada vegada més
exigents. </span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Amb
tot, ells prefereixen estar amb </span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">dones
d’</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">un
estatus social lleugerament inferior</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">per
no sentir-se amenaçats. </span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">En
canvi, les dones consideren que </span></span></span></span></em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">cada
vegada hi ha menys homes de qualitat.</span></span></span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">I
és que, el</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><i><span style="font-weight: normal;">living
apart together </span></i></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><i><span style="font-weight: normal;">(</span></i></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">j</span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">unts,
però separats</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">)
on </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">cadascú
té casa seva, </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">té</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
més temps </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">sol
i </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">evit</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">a</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
dependències estranyes, </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">s’està
convertint en una nova fórmula </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">exitosa</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">.</span></span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<br />
<br />
</p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<br />
<br />
</p>Mad Griffhttp://www.blogger.com/profile/05620561107590211119noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3949389861638572458.post-25872132657255231472024-02-07T00:14:00.000-08:002024-02-07T00:14:24.211-08:00 El cos femení és millor que el masculí<p><span style="font-size: 12pt;">Jo ja n’estava convençuda
des dels meus parts, però no gosava dir-ne res per no ser experta en
la matèria.</span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">M’encanta
poder eliminar la idea de l’home caçador. A veure si, al final,
serà veritat que som més bones en tot! Els homes, que n’hi ha
hagut algun que ho ha pogut intuir, han fet muts i a la gàbia. I les
dones no gosaven per no ser... lapidades? Però ara, les biòlogues i
antropòlogues Sara Lacy i Cara Ocobock </span></span>de les
Universitats de Delaware i Notre Dame, respectivament, han publicat
aquesta teoria a la revista<strong> </strong><strong><span style="font-weight: normal;">Scientific
American. </span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">I
ni</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">n</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">gú
no els farà res, només cauran malament, se les miraran amb </span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">a</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">versió,
pensaran que són ruques, que s’ho inventen... i </span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">només
</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">alguns</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">
homes, faran veure que se les creuen. </span></strong>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><strong><span style="font-weight: normal;"> </span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">El
cos femení està</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">
fisiològicament més prepara</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">t</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">
que </span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">el
masculí</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">
per a</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">ls</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">
esforços de resistència necessària </span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">per
a la supervivència. </span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">La
teoria de l’evolució humana, feta pels homes amb un clar biaix de
gènere, no tenia en compte els cossos femenins. </span></strong>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><strong><span style="font-weight: normal;"> Elles
s’han basat en dades per sepultar la idea del mascle superior. </span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">I
distingeixen entre sexe i gènere. Les femelles, metabòlicament, són
més aptes per a la resistència. Ells tenen més potència. </span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">I
a</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">ixò </span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">és</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">
</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">gràcies</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">
</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">a</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">ls
estrògens, unes hormones que fabriquen més les dones que els homes.
</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">I que,</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">
a més de regular el sistema reproductor, </span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">controlen
la motricitat fina, la coordinació i la memòria; permeten un millor
desenvolupament atlètic i més capacitat de reserva d’energia;
també protegeixen la musculatura i enforteixen els ossos; augmenten
els nivells de serotonina i milloren la resistència a la fatiga;
milloren la glucosa i el sistema immune; milloren el creixement i
desenvolupament de les neurones i redueixen l’enduriment de les
artèries; redueixen la pressió arterial; afavoreixen la fluïdesa
verbal i redueixen la neurodegeneració.</span></strong></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><strong><span style="font-weight: normal;"> Voleu
dir que eren tan ineptes, aquests científics, com per que se’ls
passés per alt tot aquest munt de beneficis? Potser eren una mica
descurats o un pèl masclistes... O ambdues variants. Perquè tenen
mala pinta tants trets obviats.</span></strong></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><strong><span style="font-weight: normal;"> Es
veu que les dones, durant l’exercici, utilitzen un 70% més de
greix com a energia que els homes. Ells utilitzen més els hidrats de
carboni. L’energia masculina és més ràpida i més potent però
es cansa aviat. En l’anàlisi d’algunes maratons, s’ha
comprovat que elles frenen menys que els homes, al final de les
curses. I que elles pateixen menys trencaments musculars.</span></strong></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><strong><span style="font-weight: normal;"> Els
estudis dels esquelets neandertals femelles i mascles mostren els
mateixos patrons de desgast i ferides. Cosa que ens suggereix que
feien les mateixes feines: les dones també caçaven rinoceronts
grans i ells també cosien.</span></strong></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><strong><span style="font-weight: normal;"> Al
paleolític, ells tenen més lesions a</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">ls
colzes perquè seguien tirant més llances. Però </span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">llavors</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">
</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">ja hi havia</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">
arcs i</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">
</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">fletxes </span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">i
elles els utilitzaven més</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">.
</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">I pe</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">ls
enterraments, </span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">sabem
que</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;"> no </span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">hi
havia</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">
jerarquies socials </span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">per</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">
sexe.</span></strong></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><strong><span style="font-weight: normal;"> I
és que les dones</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">
han caçat rinoceronts </span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">grans</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">
però ells </span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">no
</span></strong><strong><span style="font-weight: normal;">seran mai
capaços de parir un nadó xic.</span></strong></p>
<p align="justify" class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<br />
<br />
</p>Mad Griffhttp://www.blogger.com/profile/05620561107590211119noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3949389861638572458.post-4992934325859106762024-01-21T00:49:00.000-08:002024-01-21T00:49:10.912-08:00Jutges que no veuen violències de gènere<p> <span style="font-size: 12pt;">Fa pocs dies, un titular ens
informava que a Espanya, les dones no estan protegides de la mateixa
manera.</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> Les ordres de protecció
depenen de la subjectivitat dels jutges. Encara que també de la
falta de recursos, del poc temps que hi ha per emetre les
resolucions, de no escoltar altres testimonis...</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> I per això, les dones
segueixen morint a grapats. Per què ja són mortes la dona i la
filla de Carabanchel? Perquè el jutge <span style="font-family: Arial, sans-serif;">―</span><span style="font-family: Arial, serif;">que
hauria de ser a la presó a </span><span style="font-family: Arial, serif;">dijuni</span><span style="font-family: Arial, sans-serif;">―</span><span style="font-family: Arial, serif;">,
els havia retirat la protecció «perquè no hi veia perill».
Malànima! Necessitarà gaires hores de teràpia...?</span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"> Hi
ha jutges que solen acceptar la majoria de les sol·licituds, mentre
que d’altres les deneguen quasi totes.</span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial, serif;"> Des
de l’entrada en vigor de la Llei Integral contra la Violència de
Gènere del 2005, tenim dades detallades de jutjat per jutjat. </span><span style="font-family: Arial, serif;">I</span><span style="font-family: Arial, serif;">
no hauríem de saber </span><span style="font-family: Arial, serif;">també</span><span style="font-family: Arial, serif;">
el</span><span style="font-family: Arial, serif;">s</span><span style="font-family: Arial, serif;">
nom</span><span style="font-family: Arial, serif;">s</span><span style="font-family: Arial, serif;">
del</span><span style="font-family: Arial, serif;">s</span><span style="font-family: Arial, serif;">
jutge</span><span style="font-family: Arial, serif;">s</span><span style="font-family: Arial, serif;">
</span><span style="font-family: Arial, serif;">que les ha enviades a la mort?</span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"> Les
dades generals van indicar que fins el 2008, hi va haver una escalada
de denúncies; però després van baixar. A partir del 2014 van
tornar a augmentar i les mesures de protecció també. El 2022 només
van ser acceptades un 68’2%. Una data cínica!</span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial, serif;"> Dels
528 jutjats, a 17 no s’accepten n</span><span style="font-family: Arial, serif;">i</span><span style="font-family: Arial, serif;">
la meitat de les denúncies. </span><span style="font-family: Arial, serif;">NI</span><span style="font-family: Arial, serif;">
</span><span style="font-family: Arial, serif;">a Badalona, </span><span style="font-family: Arial, serif;">ni
a</span><span style="font-family: Arial, serif;"> Barcelona, </span><span style="font-family: Arial, serif;">ni
</span><span style="font-family: Arial, serif;">al n.1 de Sevilla o al n.4 de Madrid
(per culpa del qual van morir mare i filla).</span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"> Però
n’hi ha que accepten quasi totes les denúncies, com el n.1 de
Gandia o el de Motril.</span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"> Darrera
de cada decisió hi ha un posicionament individual. És un judici
subjectiu. En cas de dubte, atès que moren tantes dones, no es
podria tenir la bondat de recolzar-les? A més, se sap perfectament
que moltes dones no denuncien. I quan ho fan, no els fan cas.</span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"> En
principi, aquest jutges es basen en proves objectives. Però cadascú
posa l’exigència al culpable més amunt o més avall.</span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial, serif;"> Les
dades també informen que com més denúncies hi ha, menys se
n’accepten. Perquè el volum de feina i </span><span style="font-family: Arial, serif;">les
72 hores que es tenen per prendre, perjudiquen greument les dones
agredides.</span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"> Una
altra diferència molt significativa és la de tenir sort o no, que
els toqui un jutge o una jutgessa. Aquestes són molt més
comprensibles i empàtiques. Dels 17 jutjats que més en rebutgen, a
12 hi ha jutges especialitzats. I tot i així, hem perdut els diners
formant-los.</span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"> La
percepció del risc també varia si en un jutjat es veuen 10 casos en
un dia o en un mes. En el primer cas, fins i tot es perd la
compassió. Un altre factor és que passi en una ciutat gran amb
recursos o en un entorn rural aïllat.</span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"> A
Catalunya, la falta d’assistència jurídica a les víctimes
provoca que es perdi part de la violència del relat. A més, les
categoritzacions del risc no acaben de ser prou clares i provoquen
confusions.</span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial, serif;"> I
és que mentre aquests jutges segueixin </span><span style="font-family: Arial, serif;">donant
per bo que</span><span style="font-family: Arial, serif;"> mat</span><span style="font-family: Arial, serif;">in</span><span style="font-family: Arial, serif;">
dones a grapats, no canviaran les lleis de protecció. No hauríem
com a mínim, </span><span style="font-family: Arial, serif;">de </span><span style="font-family: Arial, serif;">deixar
</span><span style="font-family: Arial, serif;">aquests judicis</span><span style="font-family: Arial, serif;">
</span><span style="font-family: Arial, serif;">per a les</span><span style="font-family: Arial, serif;">
jutgesses? A qui no interessa que no matin més dones? </span><span style="font-family: Arial, serif;">Als
jutges? </span><span style="font-family: Arial, serif;">A qui més?</span><span style="font-family: Arial, serif;">
</span></span>
</p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"> </span></span></p>Mad Griffhttp://www.blogger.com/profile/05620561107590211119noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3949389861638572458.post-89409040584846461642023-12-30T00:30:00.000-08:002023-12-30T00:30:19.825-08:00Laia Marull, professió o fills?<p> <span style="font-size: 12pt;">Si
la Laia Marull hagués preferit ser mare, enlloc de prioritzar la
seva professió, hauria pogut ser la mateixa professional? Deixeu-me
dir que segur que no. I això ha passat tant a les dones que, ara,
moltes decideixen renunciar a la maternitat. </span>Són les
dones NoMo, terme que procedeix de l'anglès «No Mother».</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"> <strong><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Maribel
Verdú,</span></span></strong><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span><strong><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Cameron
Diaz.</span></span></strong><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span><strong><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Helen
Mirren, Angela Merkel,</span></span></strong><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span><strong><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Oprah
Winfrey...</span></span></strong><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">són
algunes de les famoses que han pres la decisió de </span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">no</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
ser mares de manera voluntària. I fer-ho no els ha </span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">suposat</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
sentir-se menys dones.</span></span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> El
nombre de dones que no volen ser mares, conscientment, cada vegada és
més elevat. I Laia Marull </span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">també
és una NoMo. </span></span>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">H</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">a
guanyat tres Premis Goya: millor actriu revelació per </span></span><i><span style="font-weight: normal;">Fugitivas,
</span></i><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">millor
actriu per</span></span><i><span style="font-weight: normal;"> Te doy
mis ojos, </span></i><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">i
millor actriu de repartiment per </span></span><i><span style="font-weight: normal;">Pa
negre. </span></i><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">I
va ser nominada al Premi de Cinema Europeu per </span></span><i><span style="font-weight: normal;">Te
doy mis ojos.</span></i></p>
<p class="western" style="font-style: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-weight: normal;"> A més, ha fe</span><span style="font-weight: normal;">t
</span><span style="font-weight: normal;">molt teatre i força
televisió. </span><span style="font-weight: normal;">I t</span><span style="font-weight: normal;">ot
aquest currículum, hauria estat possible si hagués volgut ser mare?</span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Estava
estudiant filologia, quan van oferir-li participar en una adaptació
teatral al català de </span></span><i><span style="font-weight: normal;">Roberto
Zucco</span></i><span style="font-weight: normal;"> de </span><span style="font-weight: normal;">Bernard-Marie
Koltès. L’adaptació va ser feta per Lluís Pasqual i
Guillem-Jordi Graells. </span><span style="font-weight: normal;">I</span><span style="font-weight: normal;">
va se</span><span style="font-weight: normal;">nti</span><span style="font-weight: normal;">r-</span><span style="font-weight: normal;">se
molt afortunada</span><span style="font-weight: normal;"> de poder
treballar amb grans actors del moment </span><span style="font-weight: normal;">com</span><span style="font-weight: normal;">
Anna Lizaran, Emma Vilarasau </span><span style="font-weight: normal;">i
</span><span style="font-weight: normal;">Eduard Fernández.</span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-weight: normal;"> També
va estudia</span><span style="font-weight: normal;">r</span><span style="font-weight: normal;">
art dramàtic a l’escola </span><span style="font-weight: normal;">de
Nancy Tuñón (una actriu formada a Buenos Aires) que, amb </span><span style="font-weight: normal;">els</span><span style="font-weight: normal;">
anys, i associada amb Jordi Oliver, han aconseguit molt premis
teatrals amb els seus alumnes. </span>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-weight: normal;"> Però
potser el millor èxit de Laia Marull ha estat, pe</span><span style="font-weight: normal;">r
la seva repercussió</span><span style="font-weight: normal;">, la
pel·lícula </span><i><span style="font-weight: normal;">Te doy mis
ojos, </span></i><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">del
2003.</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
Laia, </span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">interpreta</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
magistralment </span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">la</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
Pilar, una víctima més dels maltractaments conjugals, </span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">tot</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
intenta</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">nt</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
refer la seva vida. Ell, l’Antonio, Luis Tosar, promet canviar i
busca</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">r</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">l’</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">ajuda
</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">d’</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">un
psicòleg. Malgrat els seus esforços per seguir els consells de la
teràpia, la seva personalitat violenta i les seves inseguretats el
superen i acaba despullant i humiliant públicament en un balcó la
seva dona. </span></span>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">La
pel·lícula va tenir un </span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">gran
èxit quan</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
encara no hi havia cap llei que protegís les dones víctimes de
violència masclista. I no va arribar fins l’abril del 2008. </span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">V</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">a
ser fruit de grans consensos entre les organitzacions feministes i
</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">alguns</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
partits polítics.</span></span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">A
la Laia Marull, moltes dones la paraven pel carrer per agrair-li
haver donat veu a tantes dones necessitades de justícia.</span></span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Ara
bé, en una entrevista de no fa gaires setmanes, al diari Ara, Laia
Marull reconeixia que, com a professional, s’havia pogut permetre
el luxe de triar les obres o projectes en els que havia participat
perquè, amb anterioritat, havia decidit no ser mare. I sense la
responsabilitat de la cura dels fills i l’obligació econòmica de
mantenir-los havia dit </span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">i
seguia dient</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
«no a saco» </span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">quan
la proposta no l’engrescava prou.</span></span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> I
és que l’enorme talent femení, subjugat pel patriarcat </span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">i
altres violències...</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
també s’ha dissipat enormement, entre </span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">parts
i</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
maternitats.</span></span></p>Mad Griffhttp://www.blogger.com/profile/05620561107590211119noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3949389861638572458.post-44990057382626926652023-12-23T00:39:00.000-08:002023-12-23T00:39:41.711-08:00Androsfera<p><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">És
un espai virtual on el</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">s</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">
homes </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 12pt;">―</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">majoritàriament</span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 12pt;">―</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">,
es presenten com a víctimes del feminisme. El concepte, arribat dels
Estats Units, fusiona la paraula </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><i>man
</i></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">(home)
amb la paraula </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><i>sphere
</i></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">(àmbit).</span></span></p>
<p align="justify" class="western" style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"> En
aquesta androsfera hi ha grups molt heterogenis: activistes pels
drets dels homes (quina indecència!), influencers, youtubers,
tiktokers i streamers de Twich, de Míxer... (plataformes de vídeos
en línia), incels... </span></span>
</p>
<p align="justify" class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Incel
és l’abreviatura de l’expressió anglesa</span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><i><span style="font-weight: normal;">
involuntary celibate</span></i></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">(celibat
involuntari) i els individus que conformen aquesta comunitat virtual
es defineixen com persones incapaces de tenir relacions sexuals amb
una parella, tot i tenir-ne ganes. Són gairebé exclusivament, homes
heterosexuals. </span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">A
les xarxes hi busquen com aconseguir-ho.</span></span></span></span></p>
<p align="justify" class="western" style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"> Tots
aquests grups, en general, tan corrosius, quan el feminisme empeny
per millorar les condicions de les dones, tenen por de perdre els
seus privilegis, especialment els del patriarcat. I també la
impunitat amb que l’han exercit sistemàticament. </span></span>
</p>
<p align="justify" class="western" style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"> I
només té por de perdre alguna cosa, aquell que la té o la usa. Un
home feminista no té por de perdre res que no usa ni abusa.</span></span></p>
<p align="justify" class="western" style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"> Els
perfils dels individus d’aquests grups també són molt diversos:
catòlics conservadors, partits d’ultra dreta, moviments
antiavortistes, misògins que neguen la violència contra les dones,
homes que promouen la supremacia masculina, reaccionaris,
feixistes...</span></span></p>
<p align="justify" class="western" style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"> I
tos volen fer creure que, en un moment amb tants problemes, la culpa
de tot és del feminisme. De les dones. De les lluitadores pels drets
humans igualitaris tant per a homes com per a dones.</span></span></p>
<p align="justify" class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Hi
ha individus que volten per aquestes xarxes, senzillament perquè els
fa gràcia. Per riure sense pensar. </span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Però
la majoria creu que el feminisme és pitjor que la precarietat
laboral, la pobresa o la fam.</span></span></span></span></p>
<p align="justify" class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Per
això han recuperat la metàfora de la </span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><i><span style="font-weight: normal;">píndola
vermella</span></i></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
que va posar de moda </span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><i><span style="font-weight: normal;">Matrix</span></i></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">,
el 1999. La píndola vermella (per oposició a la blava, que et manté
en la seguretat i la ignorància de la il·lusió), despertarà els
homes que encara són feministes (mitjançant el coneixement, la
llibertat i la veritat cruel i dolorosa que, a la pel·lícula Morfeu
ofereix a Neo) i els farà elegir el camí de la dificultat lluitant
per recuperar tot allò que estan perdent.</span></span></span></span></p>
<p align="justify" class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> El
problema s’està agreujant perquè ja està arrelant entre gent que
no són només d’extrema dreta. Ara, malauradament també agafa
volada entre el jovent. Són adolescents desorientats, sense
referents de masculinitat que es refugien en l’androsfera per
omplir-se d’arguments. Ells mantenen aquestes plataformes que
manegen sense adonar-se de la seva manipulació. </span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">I
les noves generacions són més masclistes: un de cada cinc
adolescents o homes joves creu que la violència de gènere és una
invenció ideològica. I aquesta dada és el doble de només fa sis
anys.</span></span></span></span></p>
<p align="justify" class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> I
</span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">és
que abans d’esperar que la intel·ligència artificial ens filtri
allò indesitjable i perniciós, mentrestant, ens caldrà </span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">més
educació afectiva i sexual </span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">i
des de més aviat.</span></span></span></span></p>
<p align="justify" class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<br />
<br />
</p>Mad Griffhttp://www.blogger.com/profile/05620561107590211119noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3949389861638572458.post-42972202334392231062023-12-16T02:31:00.000-08:002023-12-16T02:31:55.939-08:00Misogínia<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-size: 12pt;">La quarta onada feminista ha
desbocat l’odi contra les dones. És com una altra onada, que ha
existit sempre i ha estat poc castigada: la misogínia. D’homes que
senten aversió per les dones n’hi ha arreu. Més dels que som
capaces d’identificar i, potser, menys dels que aparentment es
permeten semblar-ho, especialment si estan en grup.</span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: 12pt;"> La medalla d’or d’homes
misògins se l’emporta l’extrema dreta. Amb un entramat fins i
tot internacional. A la dreta, i no tan dreta, també n’està
colgat.</span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: 12pt;"> Ser antifeminista, <span style="font-family: Arial, serif;">sigui
per raons polítiques, filosòfiques, religioses, sociològiques o
culturals, </span><span style="font-family: Arial, serif;">vol dir estar en contra
de la</span><span style="font-family: Arial, serif;"> lluita </span><span style="font-family: Arial, serif;">per</span><span style="font-family: Arial, serif;">
l'emancipació femenina </span><span style="font-family: Arial, serif;">i rebutjar</span><span style="font-family: Arial, serif;">
qualsevol </span><span style="font-family: Arial, serif;">tipus de </span><span style="font-family: Arial, serif;">feminisme.</span></span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: 12pt;"><span style="font-family: Arial, serif;"> </span><span style="font-family: Arial, serif;">Ser
antifeminista </span>és no saber estimar ni valorar a més de la
meitat de la població mundial, és considerar les dones com a éssers
inferiors, és tenir una mentalitat retrògrada, és no saber llegir
ni voler intentar-ho, és no saber i no voler entendre, és esbiaixar
l’escassa comprensió, és entestar-se en voler prescindir del
progrès, és no voler adaptar-se, és... fer moltes coses malament.
I fer-les amb mala intenció. Perseverar en el bé és bo.
Obstinar-se en l’error és pervers.</span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: 12pt;"> I en tots aquests grups,
malauradament, també n’hi ha un, de reduït però excessiu, de
dones. I elles, encara que no en siguin les protagonistes, en no
tenir una causa concreta, com els homes la ràbia per la por que els
fan els moviments feministes ( i per la falta d’autoestima pròpia),
són més de plànyer. Elles es disparen al propi cor i cervell; ells
no és disparen a si mateixos, ells disparen contra les dones.</span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: 12pt;"> Les xarxes estan plenes de
misogínia. I la seva intenció és crear espais de discussió
virtual que transmetin un missatge molt entenedor: les feministes han
creat un complot contra els homes.</span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: 12pt;"> Hi ha influencers, youtubers
i tiktokers molt difícils d’evitar. Ens arriben memes i acudits
que no volem, fins i tot, als grups de whatsApp familiars. </span>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: 12pt;"> Els joves, que aparentment
només parlen de videojocs, van deixant, cada vegada amb més
profusió, missatges clarament misògins. Missatges on expliquen com
abusar sexualment de les noies, com tenir-hi relacions sexuals sense
preservatius... I aquest fenomen, anomenat «pol·linització» és
molt perillós perquè s’hi pot accedir també de manera
involuntària, sense ser-ne conscient.</span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: 12pt;"> Els homes que hi participen
conscientment s’hi senten protegits perquè hi poden expressar les
seves ràbies, frustracions i orgulls ferits. </span>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: 12pt;"> Forocoches, que aparentment
sembla per vendre cotxes, és un d’aquests entramats que té
gairebé un milió de membres i el 93% són homes. És un espai de
socialització misògina amb el típic perfil del «macho ibérico».
Un «macho» que creu que les autèntiques víctimes de la societat
actual són els homes. Perquè els seus raonaments són capgirats,
tergiversats i falsejats.</span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: 12pt;"> I és urgent i necessari
denunciar tots aquests homes que, a més dels que segueixen matant i
violant sense càstigs dissuasius, s’esforcen en seguir maltractant
les dones.</span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<br />
<br />
</p><p> </p>Mad Griffhttp://www.blogger.com/profile/05620561107590211119noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3949389861638572458.post-77128684767040328352023-12-10T03:34:00.000-08:002023-12-10T03:34:04.805-08:00 La quarta onada feminista<p><br /></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;">Ni de la primera onada, se
n’hagués hagut de parlar mai! A les dones, se les hauria hagut de
considerar i respectar sempre per la seva pròpia vàlua. I tot
plegat, sense prèviament haver-los segat totes les oportunitats i
drets que com a persones es mereixien igual o més que alguns homes.
Perquè a l’hora de criar, les dones són les embarassades i les
que donen a llum. I aquest extrem sacrifici<span style="font-family: Arial, sans-serif;">―q</span>ue
les fa superiors i que suposa la continuïtat de l’espècie<span style="font-family: Arial, sans-serif;">―</span>,
hauria hagut de ser suficient per reconèixer-los tots els mateixos
drets. I no ha estat humà robar-los-hi impunement. Perquè molts
homes ja s’han encarregat de que no els puguin tenir. I es dones
han hagut de viure com a éssers inferiors durant segles i segles que
encara no s’han acabat. Tot i que sembli que se’ls donen
llaminadures.</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> La primera onada es considera
que és la que va lluitar pel vot femení. Per què se’ls havia
negat? Les seves mans, els semblaven potes? Els seus caps eren buits?
D’aquella lluita va sorgir el sufragisme, un moviment de reforma
social, econòmica i política que, per extensió, va promoure el
«sufragi igual» És a dir, l’abolició de la diferència de
capacitat de votació per gènere.</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> La segona onada es relaciona
amb el moviment d’alliberació que va tenir lloc durant els anys
setanta i vuitanta. Aquell moviment va estar especialment vinculat
als drets reproductius i sexuals de les dones. Una obra molt
important per a les dones d’aquest moment va ser <i>El segon sexe</i>,
de Simone de Beauvoir. I un dels èxits: aconseguir centres escolars
mixtes, donat que la coeducació és la millor arma per combatre les
desigualtats de gènere.</span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">La
tercera onada comença </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">a
la dècada dels noranta,</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
quan l’escriptora i activista feminista estatunidenca Rebecca
Walker, </span></span>una de les veus més destacades del moviment,
va encunyar el nom. Els seus seguidors es van comprometre amb la
igualtat de gènere i la justícia ètnica, econòmica i social. Van
descriure les injustícies imposades, no per gènere, sinó per
cultura. Van analitzar i definir el patriarcat. Les dones es van
incorporar massivament a l’educació superior i van reivindicar
fortament<span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
la despenalització de l'avortament. </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Van</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
practi</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">car</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
polítiques d'Igualtat de gènere: </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">van
poder ser</span></span><strong><span style="font-size: small;">
</span></strong><strong><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">candidates
elegibles i electores.</span></span></strong><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Van
aconseguir el divorci. Van practicar l’amor lliure i van controlar
la seva fecunditat amb l’</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">ú</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">s
d’anticonceptius.</span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> La quarta onada, des de la
segona dècada del segle XXI, planteja la necessitat d’un nou
moment històric en la lluita pels drets de les dones. Es
caracteritza per la reacció unànime contra la violència
patriarcal, per la diversitat de debats sobre les desigualtats de
les dones, per posar en relleu la manca de reconeixement dels Drets
Fonamentals de les dones a nivell mundial (incloent les diverses
societats), i que inclou l’organització de grans manifestacions, a
nivell nacional i internacional.</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> I és que, tot i les aparents
onades, es fa evident que, ni una cinquena onada, serà suficient per
a la igualtat. </span>
</p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<br />
<br />
</p>Mad Griffhttp://www.blogger.com/profile/05620561107590211119noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3949389861638572458.post-17894007285021854042023-12-06T00:50:00.000-08:002023-12-06T00:50:54.734-08:00¿Em puc tocar el paquet...<p><span style="font-size: 12pt;">Georgia Meloni va guanyar les </span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">
eleccions d</span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">el</span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">
passat 25 de setembre, </span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">al capdavant
d</span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">el partit </span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">neo</span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">feixista
Germans d’Itàlia.</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial, serif;"> </span><span style="font-family: Arial, serif;">Hi
ha un fet que no em desquadra massa: es veu que </span><span style="font-family: Arial, serif;">ella
</span><span style="font-family: Arial, serif;">va mentir en el seu currículum
perquè, en no tenir títols, es va inventar una acreditació en
llengües d’una escola que, sembla, tampoc s’hi dedicava, a les
llengües. I </span><span style="font-family: Arial, serif;">e</span><span style="font-family: Arial, serif;">s
va atorgar una qualificació de 60/60. L’extrema dreta sol tenir
bones relacions amb gent no titulada.</span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial, serif;"> </span><span style="font-family: Arial, serif;">Però
</span><span style="font-family: Arial, serif;">sense gaires estudis i</span><span style="font-family: Arial, serif;">
</span><span style="font-family: Arial, serif;">have</span><span style="font-family: Arial, serif;">r</span><span style="font-family: Arial, serif;">
nascut en el si d’una família obrera (vinguda a menys per l’abandó
del pare), </span><span style="font-family: Arial, serif;">el 2022</span><span style="font-family: Arial, serif;">,
la </span><span style="font-family: Arial, serif;">revista Forbes la va incloure </span><span style="font-family: Arial, serif;">a</span><span style="font-family: Arial, serif;">
la seva Llista de les 100 dones més poderoses del món, amb el
número </span><span style="font-family: Arial, serif;">set</span><span style="font-family: Arial, serif;">.</span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial, serif;"> Un
segle després d’haver executat Mussolini, Itàlia torna a tenir un
líder d’extrema dreta</span><span style="font-family: Arial, serif;">: una dona.</span><span style="font-family: Arial, serif;">
</span><span style="font-family: Arial, serif;">L</span><span style="font-family: Arial, serif;">a
primera cap de govern d’Itàlia. I també va ser la ministra més
jove d’Itàlia en el quart govern de Berlusconi. A més, ella va
ser la fundadora del seu partit </span><span style="font-family: Arial, serif;"><i>Germans
d’Itàlia, </i></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">inspirat
en </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">el
seu líder </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">predilecte,
Benito Mussolini.</span></span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;"> </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">Està
considerada</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">
</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">una
política provocadora. En el seu ideari destaquen propostes com
</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">l’</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">oposició
a la immigració i la protecció d’Itàlia de la islamització.
També és defensora dels valors familiars tradicionals (tot i que
ella no s’ha casat amb el pare de la seva filla i han estat parella
de fet). Ha polititzat el cristianisme i la maternitat </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">i
els</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">
ha defensat com a pilars de l’autèntica identitat nacional. Amb
tot, quan li interessa canviar d’opinió per aconseguir rèdits
polítics, no dubta a fer-ho.</span></span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;"> Ara,
</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">però,
a nivell personal, torna</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">
</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">a
tenir </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">mala
sort. La seva parella, </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">el
periodista</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">
Andrea Giambruno, </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">(totalment
oposat ideològicament a ella:</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">
</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">és
</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">d’esquerres
i filòsof</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">)
</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">ha
dit </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">barbaritats</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">
en un </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">dels
seus programes. </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">Segons
ell,</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">
les noies tenen tot el dret d’emborratxar-se però que si no ho
fan, poden evitar certs problemes </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">p</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">erquè
pot venir el llop i </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">atrapar</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">-les.
Va ser ràpidament acusat de responsabilitzar les víctimes
d’agressions sexuals </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">converti</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">nt</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">-les
en</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">
culpables.</span></span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;"> </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">I
</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">en
aquests moments</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">,
per dir (i pensar) el que no toca, s’acaba de quedar sense parella.</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">
Meloni ha dit a les xarxes que la seva relació, que ja era força
distant, s’ha acabat. </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">Amb
tot,</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">
li agraeix els deu anys passats junts i, diu, </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><i>per
donar-me </i></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">(que
potser no seria l’expressió més feminista) </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><i>el
més important de la </i></span><span style="font-family: Arial, serif;"><i>m</i></span><span style="font-family: Arial, serif;"><i>eva
vida que és la </i></span><span style="font-family: Arial, serif;"><i>m</i></span><span style="font-family: Arial, serif;"><i>eva
filla</i></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">.
</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">
</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">Meloni
es </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">considera
una bona</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">
feminista. </span></span></span>
</p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;"> Si
ja era </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">prou</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">
gruixut el que havia dit, ara, </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">acaba
d’</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">afeg</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">ir-hi</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">
un </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">greu</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">
escàndol. En un programa humorístic de la mateixa cadena on ell
treballa, van deixar anar, </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">en
directe,</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">
una filtració d’una conversa entre ell i una companya de feina:
</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><i>¿Em puc tocar el paquet
mentre parlo amb tu? </i></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">Ella,
amb to molest li respon: </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><i>Ja
ho has fet</i></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">.
Però ell continua insistint: </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><i>Per
què no t’he conegut abans? Tens parella? Com et dius? Ens
coneixem? On t’havia vist abans? Estava borratxo?</i></span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial, serif;"><i> </i></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">I
és que </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">ser
tan masclista </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">davant
de tanta </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">audiència
</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">passa
de ser </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">
repugnant </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">a
delictiu</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">.
</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">I
hauria d’estar penalitzat.</span></span></span></p>Mad Griffhttp://www.blogger.com/profile/05620561107590211119noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3949389861638572458.post-72382094752604403422023-12-02T00:33:00.000-08:002023-12-06T00:56:19.586-08:00 El feminisme de Jane Austen<p><br /></p><p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-size: 12pt;">Tot i que les seves
protagonistes s’escarrassen per aconseguir casar-se, hem de tenir
en compte que Austen escriu les seves principals novel·les </span><i style="font-size: 12pt;">Orgull
i prejudici</i><span style="font-size: 12pt;">, </span><i style="font-size: 12pt;">Seny i sentiment</i><span style="font-size: 12pt;"> i </span><i style="font-size: 12pt;">Persuasió, (</i><span style="font-size: 12pt;">algú
potser també hi afegiria Emma</span><i style="font-size: 12pt;">) </i><span style="font-size: 12pt;">entre
el </span><span style="font-size: 12pt;">1812 i el 1818. Durant
l’època victoriana, </span><span style="font-size: 12pt;">qu</span><span style="font-size: 12pt;">an
la societat</span><span style="font-size: 12pt;"> relegava les
dones a un paper </span><span style="font-size: 12pt;">molt
</span><span style="font-size: 12pt;">secundari tant en la vida
social com en la familiar.</span><span style="font-size: 12pt;">
Wikipedia no té a bé incloure </span><span style="font-size: 12pt;">dins
d’aquesta època a </span><span style="font-size: 12pt;">Austen i
només ens parla de tres escriptors homes. </span><span style="font-size: 12pt;">El</span><span style="font-size: 12pt;">ls
eren els que</span><span style="font-size: 12pt;"> dominaven tant
l'espai públic com el privat. </span><span style="font-size: 12pt;">I</span><span style="font-size: 12pt;">
les dones es quedaven a casa </span><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12pt;">―</span><span style="font-size: 12pt;">
submis</span><span style="font-size: 12pt;">es a la força</span><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12pt;">―</span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">,
</span><span style="font-size: 12pt;"> on</span><span style="font-size: 12pt;">
havien de tenir cura dels fills i de la llar. </span><span style="font-size: 12pt;">Aquestes
dones </span><span style="font-size: 12pt;">reals són les que
Austen converteix en</span><span style="font-size: 12pt;">
literàries. </span><span style="font-size: 12pt;">I ella i elles
s’assemblen i es diferencien.</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"> </span><span style="font-style: normal;">L</span><span style="font-style: normal;">’</span><span style="font-style: normal;">Elisabeth
Bennet (</span><i>Orgull i prejudici</i><span style="font-style: normal;">),
Fanny Price (de</span><i> Mansfield Park</i><span style="font-style: normal;">)
i Anne Elliot (</span><i>Persuasió</i><i>),</i><i> </i><span style="font-style: normal;">viuen
a principis del XIX.</span><span style="font-style: normal;"> </span><span style="font-style: normal;">N</span><span style="font-style: normal;">o
són </span><span style="font-style: normal;">simplement </span><span style="font-style: normal;">espectadores
de les seves vides, elles prenen decisions audaces i desafien els
convencionalismes de l’època. </span><span style="font-style: normal;">Són</span><span style="font-style: normal;">
enginyoses. rebels i amb esperit independent. </span><span style="font-style: normal;">Per
tant, sortien del patró moral establert. </span><span style="font-style: normal;">Com
ella.</span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;">
Austen pertanyia a </span><span style="font-style: normal;">una</span><span style="font-style: normal;">
burgesia agrícola </span><span style="font-style: normal;">poc
adinerada. </span><span style="font-style: normal;">No va poder rebre
una educació reglada i, a casa, hi tenia pocs llibres. Però els
</span><span style="font-style: normal;">trobava</span><span style="font-style: normal;">
a la parròquia i, més endavant, a casa del seu germà gran que
</span><span style="font-style: normal;">tenia</span><span style="font-style: normal;">
una bona biblioteca. </span><span style="font-style: normal;">A</span><span style="font-style: normal;">mb</span><span style="font-style: normal;">
la seva intel·ligència, el seu esperit crític </span><span style="font-style: normal;">i,
sobretot, el seu to irònic, va </span><span style="font-style: normal;">tenir
la gosadia de</span><span style="font-style: normal;"> censurar</span><span style="font-style: normal;">
la hipocresia i l’absurditat de l’època que li va tocar viure.
</span><span style="font-style: normal;">Quan les dones es tenien per
ben poca cosa. </span><span style="font-style: normal;">I va retratar
tan bé època i personatges, que les seves obres encara </span><span style="font-style: normal;">ara</span><span style="font-style: normal;">
són molt llegides.</span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"> </span><span style="font-style: normal;">Austen,
</span><span style="font-style: normal;">tot i tenir pretendents,</span><span style="font-style: normal;">
va renunciar al matrimoni. </span><span style="font-style: normal;">Tenia
mala salut però també ho va fer conscient dels problemes que
suposava. </span><span style="font-style: normal;"> </span><span style="font-style: normal;">Sab</span><span style="font-style: normal;">ia</span><span style="font-style: normal;">
</span><span style="font-style: normal;">que </span><span style="font-style: normal;">la
passió amorosa </span><span style="font-style: normal;">durava poc</span><span style="font-style: normal;">,</span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">
</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">que
l’economia dels nuvis era, normalment, un </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">greu
problema. </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">I
també ho era</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">
la família política. </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">G</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">eneralment
per les diferencies socials. </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">L</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">es
seves dones </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">―i
alguns homes sense recursos―, aspiren </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">i
malden per</span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">
casament</span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">s</span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">
beneficiosos econòmicament. </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">No
tenen altra opció. I</span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">
</span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">m</span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">oltes
</span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">cedeixen
a exigències masculines per poder viure amb una certa dignitat.
</span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">Perquè,
en alguns casos, no poden demanar res més </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">al
matrimoni. </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">I
p</span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">erquè
l’època també les </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">ha
fet</span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">
conformistes. </span></span></span>
</p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;"> </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">U</span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">n
altre dels problemes </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">d</span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">el</span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">
matrimoni </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">era</span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">
la maternitat. </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">Descriu
el </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">sofriment
per donar a llums els fills (</span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">a</span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">
vegades un darrere l’altre) però </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">també
parla de </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">la
gran mortalitat femenina per culpa dels parts. </span></span></span>
</p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;"> </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">Un
altre grup femení són les mares: la majoria no són bones mares.
</span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">T</span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">ot
i que porten les </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">seves</span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">
llars, són incapaces d’ajudar les filles; alguna és declaradament
dolenta i, </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">només</span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">
les que estan mortes, solen ser bones.</span></span></span></p>
<p class="western" style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"> I
és que quan Austen escriu, en alguns dels seus personatges femenins,
hi escola la seva personalitat. I cal entendre-la, per l’època que
viuen, com a feminista. I ser conscients de la modernitat que algunes
suposaven.</span></span></p>
<p class="western" style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"> </span></span></p>Mad Griffhttp://www.blogger.com/profile/05620561107590211119noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3949389861638572458.post-11454994613757172202023-11-25T00:09:00.000-08:002023-11-25T00:09:32.359-08:00 L’abús narcisista agredeix principalment les dones<p><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 14pt;"><span style="font-size: 12pt;">L’abús
narcisista </span></span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 14pt;"><span style="font-size: 12pt;">és
una mena de violència psicològica, molt subtil i quasi invisible
que té, </span></span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 14pt;"><span style="font-size: 12pt;">com</span></span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 14pt;"><span style="font-size: 12pt;">
principals víctimes,</span></span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 14pt;"><span style="font-size: 12pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 14pt;"><span style="font-size: 12pt;">les
dones.</span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"> Per
què les paraules dona i víctima han d’anar associades en tants
contextos? Per què s’ha permès tant de patiment femení? La
resposta no crec que tingui gaires opcions; però una és segura:
molts homes l’han permesa, aquesta violència; l’han practicada i
s’hi han trobat bé. </span></span>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> Recordo
de joveneta, un company de colla que, </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">s</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">i
bé feia riure </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">perquè
no érem conscients del què significava, </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">també
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">era</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
terrible per</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">què
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">el
que deia</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
era</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
tràgic. Quan hi havia un lloc on poder enlairar-se... amb una petita
passa, s’hi enfilava, obria els braços enlaire i deia: «déus de
l'Olimp, per què heu fet tanta bellesa en mi?» </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">M</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">entre
saltava fins a terra </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">com
si volés</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">.</span></span></span></span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> Quan
els terapeutes, psicòlegs o psiquiatres volen descobrir si </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">un</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
pacient pateix </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">el</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
trastorn </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">narcisista</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
(tan difícil de detectar perquè comparteix trets amb moltes altres
patologies), solen preguntar, encara que sembli trivial, si es
consideren narcisistes. Perquè si la resposta és afirmativa, queda
clar que ho veuen com una qualitat positiva. Per tant, ni en són
conscients.</span></span></span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"> Aquest
company de joventut deuria tenir un perfil molt clar. Mai més he
sentit dir una cosa semblant.</span></span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> A
tots els articles que he llegit sobre el tema, m’he adonat que si
bé alguns parlen de persones narcisistes, la majoria parlen en
masculí, </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">d’homes
abusadors</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">.
I els exemples de víctimes són femenins. </span></span></span></span>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> La
Universitat de Michigan ha posat en marxa una pàgina web, «the
gaslighting </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">(llum
de gas) </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">project»
que recull el testimoni de diverses supervivents que han patit aquest
abús. </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">La
pàgina parla d’abús </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">misogin</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
i té una foto amb un munt de dones protestant. </span></span></span></span>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Paige
Sweet, professora de sociologia a la </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Universitat
de Michigan </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">creu
que les dones el pateixen molt més per culpa de les desigualtats que
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">elles
han de viure</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">.
I fins i tot, s’</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">arriba
a fer-</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">les</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
culpables per l’estereotip que pateixen de ser més emocionals,
sensibles o irracionals. </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Com
si aquests trets fossin defectes.</span></span></span></span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> Sweet,
però, també ens parla del «</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">gaslighting»
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">racial.
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Que</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">bàsicament,
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">també</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">el
pateixen moltes dones negres de les que s’espera que siguin fortes
i irrompibles. </span></span></span></span>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="ca-ES"><span style="font-weight: normal;"> La
paraula «</span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="ca-ES"><span style="font-weight: normal;">gaslighting»
</span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="ca-ES"><span style="font-weight: normal;">es
va començar a utilitzar a partir</span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="ca-ES"><span style="font-weight: normal;">
del </span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="ca-ES"><span style="font-weight: normal;">títol
</span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="ca-ES"><span style="font-weight: normal;">
d'una pel·lícula de</span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="ca-ES"><span style="font-weight: normal;">l</span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="ca-ES"><span style="font-weight: normal;">
1944 en què el protagonista masculí convenç a la seva dona que
està perdent el cap.</span></span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span></span></span>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">La
víctima d’abús narcisista </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">―</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">per
part d’una persona egocèntrica, sense empatia i que devalua
constantment la víctima </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">i
la fa sentir com si no fos ningú</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">―</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">,
necessita tractament psicològic per poder tornar a reconstruir-se.
En l’estat de dubte constant provocat per l’a</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">busador</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">,
ha de començar a rec</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">abar</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
records de fets abusius que vivia com si no ho fossin. </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">I
a partir d’aquí, tornar a ser com era abans de l’abús.</span></span></span></span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">I
és que </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">convé,
amb urgència, la divulgació d’aquest trastorn </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">per
tal de poder reconèixer-lo i evitar-lo.</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Ja
s</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">igui
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">en</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
dones, </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">en</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
situacions racials </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">o
en homes.</span></span></span></span></p>Mad Griffhttp://www.blogger.com/profile/05620561107590211119noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3949389861638572458.post-47404303917198432452023-11-18T00:39:00.000-08:002023-11-18T00:39:26.537-08:00M’encanta ser dona<p><span style="font-size: 12pt;">I em fascina i me’n sento
orgullosa. Ho visc com una gran sort tot i les ferotgies,
salvatjades, inhumanitats i monstruositats que hem hagut de sofrir.</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> El Gran Faedor, que amb tot
el seu llegat pot ben ser catalogat de masclista, deu ser el culpable
ni que només sigui del petit detall de la regla femenina. Perquè
realment és un castic diví mensual.</span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> Per
sort, ara, el Gover</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">n
encapçalat per ERC distribuïra gratuïtament copes, calces i
compreses reutilitzables a través de les farmàcies a una població
de quasi dos milions i mig </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">de
dones</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">.
I Catalunya serà el primer país del món en intentar ajudar les
dones </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">―ja
que no ens pot estalviar la regla ―, </span></span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">perquè
la seva vida no sigui més cara que la dels homes que no necessiten
cap d’aquestes tortures ni han de </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">sofrir</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
tots aquests dolors mensualment. </span></span></span>
</p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> Sense la intervenció del
Gran Faedor pel mig, només l’home, inhumà, és el culpable
d’haver tractat les dones, en alguns casos, quasi com bèsties. I
en alguns d’altres, pitjor i tot.</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> Per sort, les futbolistes,
ara, estan fent Història i passaran a la Història.</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> Són dones que han hagut
d’aguantar l'insofrible i viure vexacions constants. A <span style="font-family: Arial, serif;">la
llista espanyola dels 100 esportistes millor pagats no </span><span style="font-family: Arial, serif;">hi
ha</span><span style="font-family: Arial, serif;"> </span><span style="font-family: Arial, serif;">cap</span><span style="font-family: Arial, serif;">
dona! </span><span style="font-family: Arial, serif;">El s</span><span style="font-family: Arial, serif;">ou
mínim masculí a primera divisió </span><span style="font-family: Arial, serif;">és
de</span><span style="font-family: Arial, serif;"> 182.000</span><span style="font-family: Arial, serif;">€
</span><span style="font-family: Arial, serif;">anuals. </span><span style="font-family: Arial, serif;">E</span><span style="font-family: Arial, serif;">l</span><span style="font-family: Arial, serif;">
femen</span><span style="font-family: Arial, serif;">í només és de</span><span style="font-family: Arial, serif;">
16.000</span><span style="font-family: Arial, serif;">€</span><span style="font-family: Arial, serif;">.
El sou d'A. </span><span style="font-family: Arial, serif;">Putellas</span><span style="font-family: Arial, serif;">
</span><span style="font-family: Arial, serif;">(ara</span><span style="font-family: Arial, serif;">
600.000 per</span><span style="font-family: Arial, serif;">què</span><span style="font-family: Arial, serif;">
li han pujat</span><span style="font-family: Arial, serif;">)</span><span style="font-family: Arial, serif;">
fa 2 anys era de 150.000</span><span style="font-family: Arial, serif;">€</span><span style="font-family: Arial, serif;">
El jugador amb el salari més baix al Barça masculí (fonts no
oficials) cobra més d’</span><span style="font-family: Arial, serif;">1</span><span style="font-family: Arial, serif;">
</span><span style="font-family: Arial, serif;">milió. Fa dos anys, el pressupost
sencer del futbol femení era de 3.6 milions. Per sota del que cobra
qualsevol jugador del primer equip. </span><span style="font-family: Arial, serif;">
Elles han hagut d’anar en vols </span><span style="font-family: Arial, serif;">de
</span><span style="font-family: Arial, serif;">classe turista </span><span style="font-family: Arial, serif;">o
fins i tot en bus. Ells mai. E</span><span style="font-family: Arial, serif;">lles,
si fan spots publicitaris han de donar tots els diners al club. Ells
n’han de fer per l’equip però poden fer-ne pel seu compte i
quedar-se tots els diners. </span></span>
</p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial, serif;"> </span>També
recordo unes imatges d’elles agafant-se totes soles les medalles
guanyades. Doncs, això de les bèsties... Humiliar-les fins i tot
després d’haver guanyat! Qui va deixar les medalles damunt de la
taula? Qui va donar l’ordre de la humiliació? Com a mínim, una
multa de molts zeros. Però res, perquè són dones. Que per a
aquests energúmens deu ser sinònim d’animal.</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> Fa uns dies ha sortit a la
llum una altra fastigosa vexació. Elles havien de dormir als hotels
amb les habitacions obertes, sense poder tancar-se per dins i, a més,
els mascles que les controlaven tenien dret a entrar quan volguessin
a les seves habitacions i remenar-los tot allò que volguessin.</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial, serif;"> </span>Arran
del cas Rubiales, han aconseguit els millors gols de la seva vida.
Aquests són molt més importants que els d’encabir, amb un xut,
una pilota dins d’una xarxa.</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> Ara s’han plantat i han dit
prou i ja estan escrivint Història del futbol; que és una part de
la seva història professional i la de moltes seguidores seves. </span>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">I
és que cal haver patit i sofert molt </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">―</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">com
elles</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">―</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">,
</span></span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">per
haver d’arribar a arriscar tant </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">la
pròpia vida emocional </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">com</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
la professional. </span></span></span>
</p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<br />
<br />
</p>Mad Griffhttp://www.blogger.com/profile/05620561107590211119noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3949389861638572458.post-22154871342232065912023-11-11T00:12:00.002-08:002023-11-11T00:12:28.945-08:00PP i Vox, masclisme fastigós<p><span style="font-size: 12pt;">I repugnant, repulsiu,
execrable... I tants adjectius podríem afegir-hi... N’estic tipa i
cuita dels homes i de les dones </span><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12pt;">―</span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">d’elles
encara més perquè em fan molta llàstima</span><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12pt;">―</span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">,
</span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">maliciosament</span><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">
masclistes del PP i de Vox. I amb ganes de ser-ho i convertint-ho en
bandera.</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"> No
puc entendre què els ha de passar pel cap. Potser tenen el cervell
esmicolat. Com és que no s’assabenten del que està caient en
situacions de masclismes? No llegeixen res que els pugui fer entendre
què significa respectar les dones igual que els homes? Ja no dic
més, per tot el que fan de més... Però sí, com a mínim, igual. </span></span>
</p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"> I
s’hi entesten, i els fa gràcia, i es troben d’allò més
encertats denigrant les dones com, potser, alguns no ho farien ni a
les bèsties.</span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"> I
no poden evitar-ho ni amb el descrèdit que els suposa. Perquè, en
el fons se’n senten orgullosos. I creuen que els dona vots. Que
això es veritat i llavors arribem a la podridura social capaç
d’estar a favor de considerar la dona un ésser inferior.</span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial, serif;"> Com
si no, es pot explicar la foto de les subcampiones</span><span style="font-family: Arial, serif;">
del món de gimnàstica rítmica </span><strong><span style="font-family: Arial, serif;">agenollades</span></strong><span style="font-family: Arial, serif;">
en la fotografia oficial de la </span><span style="font-family: Arial, serif;">recepció
</span><span style="font-family: Arial, serif;"> del president </span><span style="font-family: Arial, serif;">Carlos
Mazón</span><span style="font-family: Arial, serif;"> al Palau de la Generalitat </span><span style="font-family: Arial, serif;">de
València?</span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"> M’encanta
el tuit del diputat de Compromís a les corts valencianes Joan
Baldoví quan ha criticat la imatge amb un joc de paraules: «El
nostre orgull, agenollat. La nostra vergonya, dreta». </span></span>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> Això
mateix: les noies, les campiones, agenollades. I les autoritats,
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">persones
fracassades pel seu masclisme</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">,
dretes. </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Vomitiu.
I tanmateix encara són capaços de riure per a la foto. Quin fetge!</span></span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"> Aquestes
(des)autoritats han estat durament criticades, principalment el
president. Però només això: criticats. Sense destitucions.</span></span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> Arran
de la polèmica per l’</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">abominable
foto</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">el
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">seu
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">gabinet
de premsa ha difós un vídeo amb què intenta </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">dissimular
la malifeta.</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">A</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
les imatges, es veu una responsable, </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">sí,
sí, una dona de la </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">federació
de gimnàstica dient a les noies que s’agenollin. </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Què
hi té al cap aquesta dona? Serà del PP o de Vox? Caldria saber-ne
el nom i que quedés incapacitada per a la resta dels seus dies per a
cap càrrec públic.</span></span></span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Quan
aquesta impresentable proposa que les noies s’agenollin,</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
Mazón no hi està d’acord: “Escolta, potser ens hauríem
d’ajupir nosaltres; em sap greu que elles estiguin així.”
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Boniquet
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">que
ho digui</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">,
però</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
acaba cedint i la fotografia es fa. </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Per
tant ell també n’és responsable i n’ha de donar explicacions.</span></span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"> El
que no m’agrada d’aquestes noies és que s’agenollin sense ni
protestar. En realitat, la dona diu la paraula «agachar» i elles,
s’agenollen. També els falla l’autoestima. Però per què? Per
segles i segles carregats de menyspreus. No cal ser orgullós. Però
tampoc ningú, sigui home o dona, s’ha de deixar trepitjar.</span></span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"> I
és que ja es fa imprescindible i urgent una llei que converteixi en
delicte qualsevol actitud masclista. No l’arrencaríem d’alguns
mals cors, però potser, socialment, estaria més controlat. I a les
dones els exigiria un plus d’agreujant.</span></span></p>
<p align="justify" class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<br />
<br />
</p>Mad Griffhttp://www.blogger.com/profile/05620561107590211119noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3949389861638572458.post-11997291515252581222023-11-04T01:36:00.005-07:002023-11-04T01:38:57.327-07:00Isabel Llorach, mecenes catalana quasi desconeguda<h1 class="western"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">F</span></span><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">a
uns anys, vaig llegir </span></span><span style="font-size: 12pt;"><i><span style="font-weight: normal;">Abans
que el temps ho esborri </span></i></span><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">de
Xavier Baladía. L’autor </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">fa
un retrat de la seva família </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">―</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">a
base de records i experiències viscudes </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">p</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">els
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">seus
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">avantpassats</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">―</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">,
que alhora es converteix en un retrat de l’</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">alta</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">
burgesia </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">catalana
de principis del segle XX. </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">En
aquest llibre vaig conèixer Isabel Llorach i Dolsa </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">―
una </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">bestia</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">
seva i </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">gran
mecenes dels intel·lectuals de l’època</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">―</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">a
qui dedica un capítol sencer. </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">El
2011, </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">l’obra</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">
va ser adapta</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">da</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">
al cinema per Mireia Ros i va merèixer </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">un
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">Gaudí
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">el
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">2012.</span></span></span></h1>
<h1 class="western"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;"> Isabel
era filla del metge Pau Llorach i Malet que, juntament amb el seu
sogre, foren els fundadors de l’Institut Frenopàtic de les Corts,
a Barcelona. Però </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">Llorach</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">
es va fer d’or descobrint una mina d'aigües medicinals a Rubinat,
a la Segarra. Isabel va heretar </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">una</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">
immensa fortuna i la casa Llorach, una torre modernista dissenyada
per Puig i Cadafalch. Malauradament va ser enderrocada </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">als
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">any</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">s</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">trenta</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">.
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">Aquesta
torre va ser el centre de totes les seves activitats culturals i
socials. Isabel va saber aprofitar molt bé </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">la
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">seva
riquesa</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">.
Va viatjar per tot el món. Dues vegades en va fer </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">l</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">a
volta. I al seu pas per Egipte, va realitzar una visita privada a la
tomba de Tutankamon. També va viatjar amb l’Orient Express i el
Transsiberià. </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">Vestia
a l’última moda a París, on anava sovint, i utilitzava els
cosmètics Elizabeth Arden, els més valorats entre la gent
adinerada. </span></span></span>
</h1>
<h1 class="western"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">A</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">
part d’aquests aspectes més frívols, Isabel va ser una mecenes i
una promotora cultural molt important de la seva època. Va ser
presidenta dels Amics dels Museus de Catalunya. Va estar al capdavant
del Conferentia Club, que es reunia al Ritz de </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">B</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">arcelona
i convidav</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">a</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">e</span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">ls
escriptors més importants de tota Europa: Walter Gropius, Piaget,
Federico García Lorca... Ella, i gràcies també al recolzament de
Francesc Cambó, amb la seva activitat cultural va aconseguir que
Barcelona estigués a l’alçada de les ciutats europees més
importants. </span></span></span>
</h1>
<h1 align="justify" class="western" style="margin-bottom: 0cm; margin-top: 0cm;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">Un
any, pel seu </span></span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">aniversari,
va convidar Carlos Gardel a casa seva per amenitzar la vetllada.
També varen passar-hi grans figures com</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">
Nijinsky, Barbara Hutton, Richard Strauss, Gaudí, Puig i
Cadafalch... </span></span></span>
</h1>
<h1 align="justify" class="western" style="margin-bottom: 0cm; margin-top: 0cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">V</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">a
presidir el Comité Protector de les Vetllades de Teatre Selecte al
Romea. </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">V</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">a
ser fundadora de l’Associació d’</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">A</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">mics
del carrer Montcada per intentar salvar alguns dels palaus que
s’estaven enderrocant. </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">I</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">va
aconseguir que</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">
l’Ajuntament </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">n’adquirís
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">alguns</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">per
a institucions i museus.</span></span></span></h1>
<h1 align="justify" class="western" style="margin-bottom: 0cm; margin-top: 0cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">Al
teatret de casa seva també es van estrenar obres d’avantguarda. Va
col·laborar en el llibre </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><i><span style="font-weight: normal;">Un
siglo de Barcelona</span></i></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">,
de Carles Soldevila. També va inspirar l’Hortènsia Portell de
Vida Privada de Segarra. I </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">el
seu retrat, </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">pintat
per Ramon Casas el 1901,</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">presideix
el despatx de l’Ajuntament de Barcelona.</span></span></span></h1>
<h1 align="justify" class="western" style="margin-bottom: 0cm; margin-top: 0cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;"> I
és que Isabel Llorach, </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">tot
i ser considerada una snob, </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">va
aconseguir una</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">millor</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">
Barcelona </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">amb
la seva intensa activitat cultural</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">.
I va actuar sempre amb plena llibertat personal tot i ser una dona de
principis del s</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span lang="zxx"><span style="font-weight: normal;">egle
XX.</span></span></span></span></h1><p> </p>Mad Griffhttp://www.blogger.com/profile/05620561107590211119noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3949389861638572458.post-63050944558713429632023-10-29T01:56:00.002-07:002023-10-29T01:56:16.472-07:00Les dones també eren crucificades<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-size: 12pt;">I què en sabem? Pràcticament
res. Però fins i tot en un moment tan greu: la mort per crucifixió,
les dones també han estat menystingudes. El seu patiment no
comptava.</span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-size: 12pt;"> </span><span style="font-size: 12pt;">Fra
</span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">Valentí
Serra de Manresa, </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">religiós
caputxí, va publicar aquest març passat: </span></span><em><span style="font-family: Arial, serif;">Passió
per la Setmana Santa,</span></em><span style="font-family: Arial, serif;"> </span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">on
ens descriu, entre altres temes, com eren les crucifixions de </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">le</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">s
dones fa dos mil anys.</span></span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">La
crucifixió va ser un mètode d’execució on el reu era lligat o
clavat a la creu i deixat allí fins a la seva mort. Va ser molt
utilitzada per l’antiga Roma, </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">d</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">es
del segle V abans de Crist fins molt enllà de l'Edat Mitjana. </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">L</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">es
crucifixions eren </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">un
</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">escarni
públic i</span></span><strong><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">
</span></span></strong><strong><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">la</span></span></span></strong><strong><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">
manera més cruel i humiliant de morir</span></span></span></strong><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">.
</span></span>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">I</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">
n</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">o
només van </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">ser</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">
executa</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">ts
els</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">
homes; les dones també acabaven a la creu. Segons Fra Valentí, </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">tots
els reus eren crucificats</span></span><strong><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">
</span></span></strong><strong><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">nus,
sense </span></span></span></strong><strong><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-weight: normal;">cap
tapall</span></span></span></strong><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">,
malgrat la tradició jueva de </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">fer-ho</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">.
Les dones, </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">però,
</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">eren
crucificades d'esquena. </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">I,
segons ell, els soldats romans ho feien per pudor, perquè no volien
veure els genitals femenins. </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">Elles
normalment eren esclaves que </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">eren</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">
crucifica</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">des</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">
com a càstig exemplar per engendrar molta por a les altres </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">esclaves</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">
i fer-les així més submises.</span></span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">
</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">¿Era
per</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">
instint masculí de dominació exercit des de la por de sentir-se
inferior? </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">Perquè
de motiu, n’hi ha</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">via</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">
algun. Quin? T</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">ant
se val,</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">
cap serà bo. </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">Però
segur que </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">això</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">
fa</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">
pitjors persones </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">a</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">ls
homes dominadors </span></span>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">Resulta
francament deplorable assabentar-nos que la simbologia de la
crucifixió, associada a homes, </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">atorgués</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">
poder i distinció. També oferia una imatge santificada i
devocional. En canvi, associada a la dona, la simbologia
l’estigmatitzava i assenyalava perversió pel sol fet de ser dona.
La imatge també podia traspuar blasfèmia, ofensa o depravació.</span></span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">Ja
al segle XV, Bernat Martorell pinta el </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><i>Martiri
de Santa Eulàlia </i></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">en
una creu en forma d’aspa, amb poca roba i exhibida davant de
l’audiència que l’està condemnant. Ella i les dones que la
varen succeir, varen ser representades amb els braços oberts, en
actitud d’entrega i submissió, </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">i
tot </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">intentant
insinuar promiscuïtat per part de la condemnada.</span></span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"> Al
segle XIX, Louis-Joseph-Raphaël Collin, a </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"><i>Dona
crucificada</i></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">
mostra una dona totalment nua i sagnant; amb un cos provocatiu
intentant mostrar-la més culpable que digna de compassió.</span></span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">Durant
els últims anys,</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">
la cultura popular </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">h</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">a
utilitzat, infinitat de vegades, </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">la
crucifixió</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">
com a metàfora del sofriment que moltes dones han </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">patit</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">
al llarg de la història.</span></span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">Madonna
ha utilitzat, en molts dels seus espectacles, la creu com a símbol
d’alliberació per a les dones. A «Live to Tell», sortia penjada
d’una creu gegant de miralls i amb corona d’espines. L’església
catòlica va condemnar-la per considerar-la totalment hostil a la
seva religiositat. Els va defensar dient que volia expressar la fam i
la pobresa dels milions de nens que morien a l’Àfrica.</span></span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"> I
és que la humanitat s’ha mostrat maligna, fins i tot, en la
denigració de la crucifixió femenina. I els seus artífexs són
monstres culpables. </span></span>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<br />
<br />
</p><p> </p>Mad Griffhttp://www.blogger.com/profile/05620561107590211119noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3949389861638572458.post-91948573535062513732023-10-21T00:29:00.002-07:002023-10-21T00:29:45.776-07:00Abusadors sexuals premiats<p><span style="font-size: 12pt;">«</span><span style="font-size: 12pt;">Et
feia petons, notaves el contacte físic, ens manipulava perquè
havíem crescut al seu costat des de petites, l’admiràvem i se
n’aprofitava»</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;">«No va ser consentit, però
no sabia dir no, era una nena i ell tenia uns trenta anys»</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;">«Ell va repartir les
habitacions...em va fer un petó a la galta, després al coll i als
llavis... va començar a tocar-me per sota de la roba, em va apujar
la camiseta i em va posar la mà dins dels pantalons, em va tocar els
genitals... em va posar la meva mà als seus genitals... em va
abaixar els pantalons i va intentar penetrar-me sense preservatiu...»</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> Aquests són tres
esgarrifosos testimonis dels molts i molts que l’abusador sexual
Antonio Gómez, primer com a professor i després com a director <em>de
l'Aula de Teatre </em><em><span style="font-style: normal;">de Lleida,
</span></em><em><span style="font-style: normal;">va protagonitzar. </span></em><em><span style="font-style: normal;">En
total, varen denunciar-lo nou alumnes, nou víctimes</span></em><em><span style="font-style: normal;">
de la seva maldat i amoralitat. </span></em><em><span style="font-style: normal;">Aquest
mal ànima no va trobar altra distracció a la seva vida que la
d’abusar sexualment de les seves alumnes d’entre catorze i divuit
anys, aprofitant la seva situació de poder.</span></em><em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-style: normal;">
</span></span></em><em><span style="font-style: normal;">Elles </span></em><em><span style="font-style: normal;">i
tota la resta</span></em><em><span style="font-style: normal;"> eren i
són (aquestes ferides es poden mig curar però sempre en queda
l’inesborrable i tràgica empremta), </span></em><em><span style="font-style: normal;">estudiants
amb una adolescència i docència esguerrada. Ell </span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">era
i </span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">segueix
sent</span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">
un desgraciat, </span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">perquè
per més lluny que marxi, espero que la culpa li rosegui </span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">les
entranyes fins al final dels seus dies</span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">.
</span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">A
més,</span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">
de retruc, els fets ens posen davant la consciència que podem viure
amb indiferència en una societat </span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">t</span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">otalment</span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">
</span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">escalabrada
i sense pr</span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">o</span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">p</span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">ò</span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-style: normal;">sit
d’esmena.</span></span></em></span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">E</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">ls
fets no són </span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">recents;
ara,</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
les noies tenen molta més informació i s’han fet campanyes com el
</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><i><span style="font-weight: normal;">me
too</span></i></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">.
</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Els
fets varen passar fa uns vint anys quan les noies se sentien
culpables i no gosaven explicar res del que els passava per por. I
perquè ell les amenaçava directament amb l’expulsió de l’Aula
i amb el fracàs a totes les assignatures. I elles, és clar, volien
ser actrius. I hi t</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">en</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">ien
tot el dret sense que ningú els malmetés la vida.</span></span></span></span></em></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Campanyes
com el </span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><i><span style="font-weight: normal;">me
too, </span></i></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">del
2017, va ajudar moltes noies a entendre que elles no eren culpables.
I que denunciar els botxins era un deure. </span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Per
això,</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
aquestes víctimes, el 2018, van decidir inic</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">i</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">ar
les seves denúncies.</span></span></span></span></em></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Isabel
Coixet va quedar esgarrifada amb els fets i</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">va
decidir fer una pel·lícula: </span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><i><span style="font-weight: normal;">El
sostre groc. </span></i></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">La
seva actitud i voluntat ha</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">n</span></span></span></span></em><em><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
estat ben diferents de la de Mercè </span></span></span></span></em><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Ballespí,
la directora de l’Aula que, en ser informada dels abusos sexuals,
no va fer res. </span></span></span>
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> Més
tard, amb una denúncia </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">a</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
la fiscalia, quan </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Antonio
Gómez </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">va
ser acomiadat, a sobre, va rebre una indemnització de pràcticament
uns seixanta mil euros.</span></span></span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">I
és que la justícia, quan es tracta de dones, és culpablement
silenciosa i tendeix a mirar en direcció oposada. És una altra mena
de violència.</span></span></span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><br />
<br />
</p>Mad Griffhttp://www.blogger.com/profile/05620561107590211119noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3949389861638572458.post-36396140683235627482023-10-13T23:37:00.000-07:002023-10-13T23:37:03.118-07:00Sexe forçat en relacions de parella<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-size: 12pt;">Ahir vespre, vaig estar veient
una pel·lícula, </span><i style="font-size: 12pt;">Bajo terapia </i><span style="font-size: 12pt;">de
Gerardo Herrero, basada en una obra de teatre, amb el mateix títol,
de Matías del Federico. Va tenir un bon èxit </span><span style="font-size: 12pt;">però</span><span style="font-size: 12pt;">
l’espin off cinematogràfic, tot i tenir un premi </span><span style="font-size: 12pt;">al
Festival de Màlaga, no acaba de tractar el tema en profunditat. Amb
tot, ofereix una proposta final que ja m’agradaria que psicòlegs i
jutges tinguessin en compte per identificar violadors sexuals dins de
parelles consolidades que, en molta majoria, queden encobertes i les
víctimes pateixen calvaris de llarga durada.</span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: 12pt;"> El
guió ens presenta tres parelles amb problemes diferents que fan una
teràpia grupal. La dinàmica consisteix, sense la terapeuta, a anar
obrint uns sobres i llegir el contingut: unes instruccions a seguir
amb la «suposada» intenció d’ajudar-se mútuament veient els
diferents punts de vista.</span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: 12pt;"> La
idea «no» original vindria a assemblar-se a la dinàmica d’<i>El
mètode</i> de Jordi Galcerán.</span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: 12pt;"> <i>Bajo
presión, </i>és una comèdia de
retrets matrimonials. En alguns moments, per la duresa dels retrets
passa directament a tragèdia, especialment
quan parlen de les relacions sexuals. El tema s’aborda amb
somriures i jo no ho veig
gens clar pel que li està
passant a una de les esposes i que, des del començament, ja fa patir
per com la tracta el seu marit.
Fins i tot, i també gràcies
a la bona actuació de l’actriu, Malena Alterio (filla del famós
Hèctor Alterio), fa sentir molta llàstima per la víctima. Gràcies
al gir final, l’obra
es converteix en una clara
denuncia social.
I això és el que estaria bé
que no fos ni teatre ni pel·lícula.</span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-size: 12pt;"> </span>Fa
tot just quatre anys, el Tribunal Suprem recalcava en una sentència
que no existeix el «dèbit conjugal». És a dir, que la dona no
està obligada a satisfer les necessitats sexuals del seu marit.
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"> Josep
M Tamarit Sumalla, catedràtic
de Dret Penal de la Universitat Oberta de Catalunya i autor principal
d’un estudi pioner a l’estat
espanyol, conclou que els jutjats espanyols castiguen menys les
violacions comeses per la parella o l’ex parella. I
les multes a pagar són més barates.</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"> Per
fer l’estudi, l’equip d’investigadors va seleccionar tots els
casos de violació a dones adultes jutjats a les corts provincials
entre el 2015 i el 2022. Dels 964 casos de violació estudiats, un
37% havien estat comesos per la parella o l’ex parella; I
els magistrats només van
condemnar un 62% dels acusats de violació. La
mitjana de la durada de presó
va ser d’un any menys i la multa era uns d’uns 12.000€ en
relació als 17.000 més habituals.</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"> La
llei del «només sí és sí» que exigia
el consentiment per a decidir si es tracta d’un delicte o no, ja ha
estat
reformada. Ara
no és imprescindible.
Aquesta reforma quasi té
tants punts de vista com magistrats n’han parlat. El
resultat: 978 reduccions de
penes i 104 condemnats a presó ja són fora.</p>
<p>I és que és urgent actuar amb severitat i contundència amb els
violadors. I si és dins de la parella, considerar-ho fins i tot, més
greu. Mai minimitzar-ho. </p>Mad Griffhttp://www.blogger.com/profile/05620561107590211119noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3949389861638572458.post-54636958659678701902023-09-24T00:53:00.007-07:002023-09-24T00:53:40.489-07:00Rubiales, n’hi ha tants com tu!<p><span style="font-size: 12pt;">Per
sort, </span><span style="font-size: 12pt;">però
massa</span><span style="font-size: 12pt;">
poc a poc, ja n’estan enxampant uns quants, com tu. </span><span style="font-size: 12pt;">Per
què</span><span style="font-size: 12pt;">
et permets, </span><span style="font-size: 12pt;">davant
de totes les càmeres, </span><span style="font-size: 12pt;">fer
un</span><span style="font-size: 12pt;">
pet</span><span style="font-size: 12pt;">ó</span><span style="font-size: 12pt;">
</span><span style="font-size: 12pt;">robat</span><span style="font-size: 12pt;">
a Jenn</span><span style="font-size: 12pt;">y</span><span style="font-size: 12pt;">
Hermoso,</span><span style="font-size: 12pt;">
jugadora de la selecció espanyola </span><span style="font-size: 12pt;">guanyadora</span><span style="font-size: 12pt;">
</span><span style="font-size: 12pt;">de</span><span style="font-size: 12pt;">l
mundial 2023?</span><span style="font-size: 12pt;">
</span><span style="font-size: 12pt;">Hi
ha</span><span style="font-size: 12pt;">
u</span><span style="font-size: 12pt;">n
munt d’homes que heu estat cometent abusos </span><span style="font-size: 12pt;">de
poder, </span><span style="font-size: 12pt;">impune</span><span style="font-size: 12pt;">s</span><span style="font-size: 12pt;">,</span><span style="font-size: 12pt;">
sobre noies que considereu inferiors </span><span style="font-size: 12pt;">i</span><span style="font-size: 12pt;">
infantils</span><span style="font-size: 12pt;">.
</span><span style="font-size: 12pt;">Hi
ha hagut</span><span style="font-size: 12pt;">
altres casos: Jim Carrey va besar a la força a Alícia Silverstone i
Adrien Brody va fer-</span><span style="font-size: 12pt;">li</span><span style="font-size: 12pt;">
a Halle Berry. </span><span style="font-size: 12pt;">No
els va passar res i</span><span style="font-size: 12pt;">
</span><span style="font-size: 12pt;">p</span><span style="font-size: 12pt;">otser
</span><span style="font-size: 12pt;">t’h</span><span style="font-size: 12pt;">i
has emmirallat</span><span style="font-size: 12pt;">.</span></p>
<p class="western" style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> Tu tens un mal historial fins
ara força encobert. Sense comptar els negocis turbulents... Ja es
queixaven, ja, les futbolistes, però com que són dones, no cal
fer-los cas. </span>
</p>
<p class="western" style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> I ara t’has posat en
evidència; no amb discreció a la teva comarca, no, tu davant del
món sencer. Ves-te’n a la cova d’Alí Babà i no te’n moguis
fins que no siguis capaç de tenir un comportament d’humà educat i
amb moral. Però no sé pas si en podràs tornar... el masclisme ja
el portes de sèrie i només té una reparació: extirpar-lo de
soca-rel. </span>
</p>
<p class="western" style="font-style: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">F</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">ins
a l’èxit, </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">però,</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
no t’acostis a cap dona. Exceptuant, potser, </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">l</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">a
</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">teva
</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">mare:
</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">p</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">rotagonista
d’un desmesurat </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">esperpent
</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">i
disposada a deixar-te orfe, de tan</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">t
</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">com</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
t’estima, </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">passant
gana.</span></span></span></p>
<p class="western" style="font-style: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">N</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">o
sóc capaç d’encaixar que només</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">t’hagin
exigit una</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
suspensió </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">de</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
noranta dies. </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">L’Espanya
casposa, genèticament masclist</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">a</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
de medul·la fins endins, atàvica i incorregible, no sols no t’ha
fulminat immediatament sinó que, a sobre, </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">et
va aplaudir mentre feies </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">unes
odioses</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
declaracions enfonsa</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">nt-te
encara</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
més en el fang. Creies que tenies poders il·limitats? Vas convertir
la Jenny, de víctima en culpable. Taujà! Tros de quòniam!
Capsigrany! Podria trobar-te un insult per a cada dia de l’any!</span></span></span></p>
<p class="western" style="font-style: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Els
diners deuen tenir-hi molt a veure però</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
ets un orgullós envanit </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">que</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
no vas voler dimitir. </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">I
també a</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">llò
del «antes </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">partía
que doblà», </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">tan
definitori de l’</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Espanya
orgullosa de </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">defectes
com el</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
masclis</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">me</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
i contumaç en persistir-hi.</span></span></span></p>
<p class="western" style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> Perquè ets un maleducat
groller i ordinari que no tens altre acudit (perquè també et surt
de medul·la endins) de tocar-te els genitals davant del món sencer.
Què vols que en pensi de tu, el planeta? I de l’Espanya que
estaves representant? </span>
</p>
<p class="western" style="font-style: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Amb
Rubiales</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">,
</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">però,
</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">hi
ha hagut mitja sort. </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">M</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">és
enllà dels Alps, </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">la
FIFA</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">li
</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">ha
</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">imposat,
</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">amb
prestesa,</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
una ridícula sanció de</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
noranta dies!</span></span></span></p>
<p class="western" style="font-style: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Però
a</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
l’Espanya masclista </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">entestada
en ser-ho</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">i</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
orgullosa </span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">de
ser-ne</span></span><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">,
</span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">e</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">l
TAD només </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">hi
veu</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">una
falta greu, sense el molt. </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">I
ja es veurà si passa res més.</span></span></span></span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-size: small;"><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;"> Alexia
Putellas,</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
capitana del Barça i jugadora de la selecció espanyola, </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">va
liderar amb el seu «S’ha acabat» la rebel·lió contra Rubiales.
Darrere d’ella, </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">esportistes</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">,
polítics... li han fet costat a la Jenny. I una cosa deixarà de bo:
potser a partir d’ara a alguns masclistes els ballarà pel cap:
compte, poden passar «cosetes»!</span></span></span></span></p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"> I
és que, tot i </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">el
cas</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">
Rubiales, el masclisme, </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">arreu</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">,
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">encara
</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">està
molt lluny de ser erra</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">dicat
perquè les dones encara són considerades essers inferiors. </span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">«</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">S</span></span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">’ha
d’acabar»</span></span></span></span></p>Mad Griffhttp://www.blogger.com/profile/05620561107590211119noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3949389861638572458.post-14079803220308129502023-09-17T01:13:00.007-07:002023-09-17T01:13:53.397-07:00La Monyos, una víctima dels seus temps.<p><span style="font-size: 12pt;">Quan a Barcelona ja hi
començava a arribar el ferrocarril, el primer enllumenat de gas, el
Pla Cerdà o l’Exposició Universal del 1888... és a dir: un
puixant progrés, la moral de l’època seguia sent molt decadent.</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> Nascuda el 1851, sembla del
tot cert que és deia Dolors i li deien Lola. Però dels cognoms no
n’hi ha certesa; algunes fonts diuen que era de família dinerada
però en negar-se a acceptar un matrimoni amb un home gran, van
expulsar-la de la família i van desheretar-la. I possiblement
deurien obligar-la a caviar-se els cognoms. Una altra versió és que
era de família molt humil i que treballava de criada en una casa
aristocràtica. Sembla que feia de costurera. Però que va mantenir
relacions amb el primogènit de la família i en va néixer una nena.
Quan aquesta criatura tenia quatre anys, diuen que va ser atropellada
per un cotxe de cavalls de l’època que va matar-la. Aquesta mort
deuria ser perpetrada per la família d’ell perquè volien allunyar
la nena del seu hereu. Una altra versió explica que en morir el
fill, l’àvia aristocràtica va prendre-la a la mare per educar-la
segons la seva posició.</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> Fos com fos, la Lola va
embogir. Ningú no va ajudar-la. Ni una família ni l’altra. Perquè
els diners i la pietat o la compassió no han anat, mai, gaire de
bracet.</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> Llavors, ella va començar a
pintar-se la cara, a vestir-se amb bruses de colors cridaners,
faldilles llargues, a vegades amb mantellina i ventall i, normalment,
amb monyos excèntrics coronats amb flors que li regalaven les
floristes de la Rambla. Ella solia passejar per la Rambla i pel
llavors anomenat «barri xino», d’on podria provenir. Sovint
s’aturava a les fonts, especialment la de Canaletes. També solia
anar al cafè La Puda on, cada matí, prenia un cafè que no pagava.
Per tant ella convivia amb una desigualtat social extrema: entre els
rics que anaven empolainats al Liceu (on sembla que va mantenir una
disputa amb el seu amant i el fet va provocar el terrible desenllaç
de la seva filla), i les prostitutes i pobres de necessitat que
vivien a tocar. Així com amb la famosa vampira de Barcelona, una
assassina en sèrie.</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> La seva actitud era mig
teatral mig dement, però sempre alegre. Solia dedicar cançons,
balls i paraules d’agraïment a tothom amb qui es creuava. Així va
arribar a convertir-se en un element icònic de la Barcelona de la
Segona República. </span>
</p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> En els seus darrers anys, en
plena «guerra incivil» evitava anar als refugis antiaeris quan hi
havia bombardejos i durant els fets del 37, els milicians de la CNT i
els de la UGT, van fer un alto al foc en l’encreuament entre
Passeig de Gràcia i Diagonal, quan van adonar-se que ella hi anava a
creuar.</span></p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"> Finalment va ser acollida a
la Casa de la Caritat i va morir a l’Hospital del Mar el 1940. El
seu funeral va ser solemne i multitudinari. Algú desconegut va
pagar-lo. </span>
</p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial, serif;"> I
és que com </span><span style="font-family: Arial, serif;">va dir</span><span style="font-family: Arial, serif;">
Tísner, </span><span style="font-family: Arial, serif;">ella</span><span style="font-family: Arial, serif;">
«</span><span style="font-family: Arial, serif;">va ser l’expressió de la
crueltat col·lectiva que convertia els disminuïts mentals en
objectes de riota».</span></span></p>Mad Griffhttp://www.blogger.com/profile/05620561107590211119noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3949389861638572458.post-76780631361201615912023-08-15T01:51:00.006-07:002023-08-15T01:51:59.008-07:00San Fermín i desgràcies humanes<p> No
soc pas cap entesa en festes de Sant Fermín. Ni en vull ser. Amb
tot, ser cosetes i no són bones.</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"> Enguany
hi ha hagut un total de trenta-tres víctimes amb hospitalització.
Hi ha hagut cornades per banya de toro a braços i cames,
politraumatismes, ferides...</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"> He
vist també en una notícia que des del 1910 hi ha hagut setze
víctimes mortals. Una d’elles tenia disset anys.</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"> L’edat
permesa per córrer als «encierros» varia segons les ciutats i va
des dels setze als divuit. Per exemple, a la majoria de pobles de la
comunitat de Madrid és setze. Quina aberració!</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"> Però
parlant d’aberracions hem d’afegir una altra tragèdia encara més
esgarrifosa: la violència masclista que també corre a les festes de
Sant Fermín. I en d’altres també.</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"> Només
per això, jo ja anul·laria aquest tipus de festes: per maltracte
d’animals i de dones. Totalment injustificat que algú pugui
divertir-se maltractant bèsties i dones. Però es veu que sí i que,
a més, dona molts diners. L’Espanya profunda, mentre continuï amb
aquests esfereïdors espectacles serà sent això: el polisèmic
significat de profund. Aquell que fa referència als atavismes <span style="font-family: Arial, sans-serif;">―</span><span style="font-family: Arial, serif;">allò
propi dels nostres avantpassats més ancestrals</span><span style="font-family: Arial, sans-serif;">―</span><span style="font-family: Arial, serif;">,</span>
de l’Espanya més rural. Aquells que van descriure tan bé autors
com Delibes, Cela, Buñuel Galdós, Goya...</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"> Tots
tenim encara molt present «la manada d’homes» que el 2016 va
violar una noia de divuit anys. El primer judici masclista només hi
va veure un abús sexual. Al segon, ja van reconèixer la violació
comesa per José Ángel Prenda Martínez, Alfonso Jesús Cabezuelo
Entrena (militar), Antonio Manuel Guerrero Escudero (guardia civil),
Jesús Escudero Domínguez y Ángel Boza Florido.</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"> Però
també vull refrescar el cas de la Nagore Laffage, el 2008. Víctima
del metge José Diego Yllanes Vizcay. Ella només tenia vint anys.
Ell, vin-i-set i era metge. Ell va interpretar que ella volia una
relació «apassionada» i es va llençar a un intent d’agressió
sexual. Ella va dir-li que parés i, com que no ho feia, segons ell
al judici, va amenaçar-lo d'arruïnar-li la carrera. Ell diu que va
embogir i la violar, estrangular i li va fer trenta-vuit ferides
internes i externes. Per desfer-se’n va pensar en desmembrar-la, li
va tallar un dit però en adonar-se que seria lent i costós, va
abandonar el cos en un bosc proper a Pamplona.</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"> El
jurant popular només va considerar-ho un homicidi, no un assassinat
amb premeditació i traïdoria. Què eren doncs les trenta-vuit
ferides? Em pregunto qui va pagar aquest jurat popular... Els pares
de l’assassí eren metges d’una important família vinculada a
l’Opus Dei. Només li van caure dotze anys i sis mesos. Però al
cap de nou anys ja estava en llibertat i un antic company de facultat
que havia obert una clínica privada ja li havia donat feina.
</p>
<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"> I
és que tothom té dret a una segona oportunitat i a la reinserció
social. Amb tot, si aquest individu arreglés cors, fetges, malucs...
seria quelcom més entenedor. Però fent de psiquiatre pot ser
altament perillós.
</p>
<p class="western" style="font-weight: normal; line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<br />
<br />
</p>Mad Griffhttp://www.blogger.com/profile/05620561107590211119noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3949389861638572458.post-30948645235963123722023-08-06T01:07:00.004-07:002023-08-06T01:07:25.609-07:00Per què s’han de pegar les dones?<p class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;"><span style="font-family: Arial, serif; font-size: 12pt;">Un
25% de la població mundial creu que està justificat que un home
pegui una dona. Un informe publicat pel Programa de les Nacions
Unides per al Desenvolupament alerta d’un estancament en els
avenços cap a la igualtat al món.</span></p>
<p align="justify" class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"> Si
pegues algú, estàs abusant de la teva força física i pressuposant
una força moral que, evidentment, no tens perquè estàs cometent
abús, no respectant. En aquest 25%, hi ha dones? Quina llàstima em
fan... I ràbia! Quin poc respecte i consideració es tenen. Els
homes, que vull suposar són la majoria d’aquest 25% que peguen
perquè creuen que hi tenen dret, són menyspreables.</span></span></p>
<p align="justify" class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"> No
s’estima ni es valora a qui es pega.</span></span></p>
<p align="justify" class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"> Les
dades de les enquestes realitzades (entre 2017-2022), a la població
de 80 països (que segons l’ONU cobreixen l’opinió del 85% de la
població mundial), ens alerten que 9 de cada 10 persones al món
continuen expressant un «biaix» contra les dones: és a dir, es pot
pegar a les dones. I ara parlen de «desmantellament» dels drets de
les dones i de «reacció organitzada contra la igualtat».</span></span></p>
<p align="justify" class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"> L´Índex
de les Normes Socials de Gènere conclou que la meitat de la població
global creu que els homes són millors líders polítics que les
dones (quan ja s’ha comprovat que no). I d’aquí en surt que
només un 10% de caps d’estat són dones. Aquesta xifra s’ha
mantingut quasi estancada des de 1995.</span></span></p>
<p align="justify" class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
<span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial, serif;"><span style="font-size: 12pt;">Alhora
un 40% de les persones al món creu que els homes són millors
executius </span></span>al món empresarial, on les dones
ocupen menys de la tercera part dels càrrecs directius.
</p>
<p align="justify" class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
Segons l'informe, hi ha una fractura entre els progressos en
l'educació de la dona i el seu empoderament econòmic. En 59 dels
països on elles compten amb un major nivell educatiu, la bretxa
mitjana en els ingressos es manté en un 39% a favor dels homes.
</p>
<p align="justify" class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
És a dir: el món considera, en general (sense comptar les honroses
excepcions), que els homes són millors que les dones com a líders
polítics, com a empresaris i que tenen dret a cobrar molt més. A
part de pegar les dones... Per què? D’on els surt aquesta
malignitat?
</p>
<p align="justify" class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
Vivim pensat que tota aquesta degradació moral que ens han infligit
durant segles i segles, està en procés de superació. Però és
mentida. No estem avançant. Al contrari.
</p>
<p align="justify" class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
Comparant les dades d’aquestes enquestes amb les del període
anterior, el del 2010-2014, el nombre de persones que tenen
prejudicis contra les dones només ha caigut dos punts. Amb tot, cal
dir que ha millorat en vint-i-set dels trenta-vuit països comparats.</p>
<p align="justify" class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.35cm;">
El món intenta (no prou) treballar en mesures com permisos i drets
de les dones. Però mentre no es reconegui el valor econòmic de la
feina de cures no remunerada, tot seguirà quedant curt. Perquè en
els països amb més «biaix» de gènere, les dones hi dediquen set
vegades més de temps que els homes.</p>
<p>I és que com pegar, són molts els abusos i extorsions que es
practiquen i es cometen contra les dones. I és imprescindible que
homes i dones puguin ser capaços d’entendre-ho i no justificar-ho
de cap de les maneres. </p>Mad Griffhttp://www.blogger.com/profile/05620561107590211119noreply@blogger.com0